Cyclespeed Duathlon Groningen: een geslaagde ervaring rijker!

Plaatsingsdatum: May 23, 2011 4:29:7 PM

Afgelopen 2 maanden heb ik zoals de meesten wel weten meer fietskilometers gemaakt. Doel was aan een duathlon meedoen en te ervaren. Een afwisseling op alle loopwedstrijdjes, even wat anders... Ik moet zeggen dat de combinatie lopen en fietsen in de trainingen mij wel bevielen. En afgelopen zondag was dan mijn vuurdoop. Een sprintduathlon over 5km lopen, 20km fietsen en 2,5km lopen.

Toen ik aankwam bij de start om mijn startnummer en chip op te halen, zag ik een aantal bekende gezichten die ook wel eens in de loopcircuits te zien zijn. Wat mij direct opviel waren al die mooie tijdritfietsen, die ook nog even afgesteld werden door atleten zelf of door een meegereisde techneut. Ik besloot om niet in te fietsen, maar even wat in te lopen op het terrein. Er was veel deelname en een sterk bezet veld. Dat kwam omdat deze duathlon in een landelijk circuit meetelde. Verder maakte ook het Nederlands Studenten Kampioenschap deel uit van deze duathlon. De atleten kwamen uit alle windstreken van het land. En er was de mogelijkheid om met duo´s te starten.

Ik ging wat in het midden van het deelnemersveld staan bij de start. Na het startschot knalden de toppers weg. Ik schrok van de snelheid. Ik verloor eerder plaatsen dan dat ik mensen inhaalde. Het waren vier rondjes die gelopen moesten worden. Mijn Garmin gaf een snelheid aan van 3:18 de kilometer na de eerste ronde. Ik begon nu aan een inhaalrace. Ik schoof steeds verder op in het veld. Ik bleef gemiddeld onder de 3:20 lopen per km en ging wisselen na de 4e ronde rond de 10e plek. Volgens de Garmin was het geen 5km, maar een 4,8km, want ik kwam laag in de 16 minuten door en dat kwam mij al snel voor. Maar nu kwam het: fietsen en het wisselen! Oooo, wat een drama...

Ik had van Henk Por pyro-plates geleend de dag ervoor. Deze klik je in op je pedaal. Je kan er met je hardloopschoen in. Nadeel was dat ze door het gewicht op de kop hangen, wat het moeilijker maakt bij het instappen. Ik hoorde achteraf dat de toppers elastiekjes gebruikten om ze horizontaal te houden. Wel had ik de dag ervoor nog geoefend met het op-en afstappen. Maar alles wat ik op de zaterdag geoefend had, was ik vergeten in de wedstrijd. Ik kon mijn fiets met moeite uit de houten stander trekken. Mijn bril viel ook nog een keer op de grond. Bij het lopen met de fiets zag ik al dat de pedalen niet goed zaten. Toen ik buiten het Parc Ferme was, zat ik een partijtje te klungelen om mijn schoenen in de plates te krijgen (schaamte...) Uiteindelijk fietste ik, maar moest nog een keer het klitteband rond mijn schoen aantrekken. Ik probeerde het tempo boven de 30km/u te krijgen wat uiteindelijk lukte. Er stond een stormachtige wind. Richting Dokwerd had je zijwind en bij het kanaal moesten we linksaf over een slecht stuk weg. Hier had je tegenwind. Vervolgens nog 2km door het land vol tegen de wind in. Ik trapte wat ik kon, maar merkte dat het fietsen steeds zwaarder werd. Ik fietste rond de 34km/u in de eerste ronde, maar de toppers klapten daar met 39+km/u overheen. Ik was in de eerste 5km al door velen ingehaald. Ik merkte dat ik ook veel te bang was bij de bochten. Ik remde erg vroeg, dit in tegenstelling tot de toppers die erg laat remden, als ze al remden. De eerste fietsronde(10km) ging rond de 18 minuten. De 2e ronde was het helemaal zwoegen. De bovenbenen liepen al erg gauw vol en het stuk tegen de wind in was zeer zwaar. Ik moest verschillende keren uit het zadel. Toch ging de 2e ronde maar iets langzamer dan de eerste ronde. Nu weer wisselen, maar alles wat ik op de zaterdag geoefend had, deed ik nu niet.... Ik klikte met mijn linkervoet uit het pedaal, maar was even vergeten dat er nog een pyro-plate aanvast zat.... Ik had gewoon het klittebandje los moeten trekken, maar ja... dat deed ik niet. Nu stond ik buiten het park perme stil en te ploeteren. Eerst de linkervoet los zien te krijgen, toen de rechterschoen uit de plate halen en maar meenemen in de hand. De fiets kreeg ik niet goed in de stander, waardoor die om viel en ik hem er weer in moest zetten. Ook het afzetten van de helm, uitdoen van de handschoenen verliep niet zoals gepland. Ik bleef wel rustig en ging toen het loopparcours weer op. Ik kwam naast de uiteindelijke winnaar te lopen (Van der Smissen) die net ging finishen. Het lopen ging makkelijker dan gedacht. Ik liep volgens de garmin rond de 3:28 de kilometer. Veel van de mensen die mij in de laatste fietsronde hadden ingehaald, pakte ik weer terug in de 2e loopronde. Fokie en Jacob stonden nog aan te moedigen, wat nog even een extra boost gaf. Ik finishte uiteindelijk in 1:01:59 als 32e overall. Ik werd 12e in mijn klasse H24+. Dat was sneller dan ik had verwacht, want ik had 1.10 ingecalculeerd. Wel moet er aangetekend worden dat de loopafstand geen 5 en 2,5km was, maar 4,8 en 2,4.

Ik heb veel respect voor deze sport gekregen. Er spelen zoveel factoren en rol en dat maakt het erg interessant. Ik vond het prachtig om een keer mee te maken en ik zal zeker weer een duathlon gaan doen. Maar dan richt ik mij echt op het fietsen en de wissels, want daar valt de winst te halen. Ik sprak na afloop met jongens die 200+km per week fietsen. Ook zeiden ze dat een triathlonfiets ,in vergelijking met een ´gewone´ racefiets, tot 10 minuten sneller kan over een afstand van 40km! Maar dan moet je natuurlijk wel veel meer fietsen. Dus trainen geblazen!

Barry