Bedumer Bosloop: ,,Op de weg terug”

Plaatsingsdatum: Apr 15, 2012 6:28:15 AM

Het was alweer zeven jaar geleden dat ik in de Bedumer Bosloop was geweest en het werd tijd om te kijken of er nog grote veranderingen in het parkoers zijn geweest voor een snelle tijd. Dat was er niet: het parkoers met de immer lastige Bult aan het einde van de ronde, met verhardde bospaden en stukken gras was nog precies hetzelfde als voorheen. Gelukkig was het vrij droog geweest en waren de paden niet modderig maar keihard. Maar een snel parkoers is anders. Hopelijk kon ik de vorm van de Astrea-run meenemen naar de Bosloop met (beoogde) kilometertijden van 3.45/3.48

Weggeschoten door marathonschaatser Jolanda Langeland, die als rondemiss in Bedum wat bijsnabbelde, zag ik al snel dat mijn grootste concurrent Rink Post uit Appelscha was. In de laatste cross in datzelfde Appelscha zat hij nog 41 seconden voor mij. Toch niet echt heel snel begonnen maakte ik in het begin wel een klein gaatje met hem, maar tegen het slot van de 1e ronde (met wat tegenwind) liet ik me toch maar terugzakken naar de Post-groep, waar ik kon profiteren van de luwte.

Besloot er een tactische race van te maken, toen de beoogde kilometertijden bij lange na niet gehaald werden. Gewoon Rink volgen en kijken wat ik op het einde nog over had. Dat bleek aardig goed te gaan, maar veel energie hield ik er niet aan over om in de slotfase nog uit te halen. Het kon niet veel sneller. In de laatste kilometer ging Rink versnellen, ik mee, de derde persoon in de groep loste, de bult op, hij een gaatje, ik er achter aan, Arjen Robben-veldje om, hij nog steeds een gaatje, ik nu voluit, kom dichterbij, maar helaas. Verloren met 1 seconde verschil. Zuur. Eindtijd: 39.11. Erg zuur.

Op de terugweg naar Groningen zaten de jonge honden nog wat te stangen over het nipte verlies en over mijn toch niet echt goede eindtijd en dat zij zo vlak achter mij finishten ,,Je schrijft elke keer: ik ben op de weg terug. Ga je dat dit keer ook doen?” zei Eeuwe. Zeker ook toen ze in de kleedkamer hoorden, dat het parkoers maar 9,6 km lang was. Mijn Garmin wees 9,75 km aan, maar dat is ook al weer een oud model en bovendien was er tijdens de race een stroomstoring geweest en geven bomen niet een goede registratie. Ik gooide nog een heel blik aan excuses open over een verklaring voor mijn eindtijd, maar daar tuinden deze slimme jongens niet in. Enfin. Zij kregen dan ook geen prachtig boucquet rozen. En ook geen zoen van de rondemiss.

Misschien is de conclusie na 2 wegwedstrijden en 1 semi-wegwedstrijd wel: een jaartje erbij en weer wat tijd ingeleverd. Maar erbij neerleggen? Nee.

Quote van de dag is van Eeuwe: ,,Ik loop in Friesland altijd harder, want daar loop ik bijna vooraan.”

Kor