Amsterdam 2011: bijna een brug te ver

Plaatsingsdatum: Oct 16, 2011 7:12:12 PM

Vandaag was het dan zover: de marathon van Amsterdam. Onder prachtige omstandigheden, en een graadje of 20 kouder dan 2 weken geleden in Keulen (waar ik halverwege ben uitgestapt om vandaag in de herkansing te kunnen) was het de bedoeling om voor een nieuw PR te gaan, of tenminste onder de 3 uur te finishen. Dat laatste is uiteindelijk gelukt, maar het kwam wel uit de tenen. Na een goede start en prima doorkomsten gedurende de eerste 15km begon de hartslag al voordat ik halverwege was ruim boven die van Eindhoven vorig jaar (2:58:04) uit te stijgen. Het liep echter nog steeds lekker, dus dan maar de dood of de gladiolen. Op 27km wachtte een door PoV aangereikte fles, en enkele gelletjes deden de km's tot 33 nog soepel verlopen. Daarna kwam de sleet er echter op, en toen Jos R. rond de 35km langs kwam werd duidelijk dat het kiele kiele ging worden. De tunnel in het parcours, en de bruggen erna, hielpen ook niet om een strak tempo te handhaven. Op 40km door in 2:49, en dan lijkt 2km in 10 min geen probleem, maar dat was het dus wel. Kennelijk had de blessure in juli toch teveel inbreuk gemaakt op het duurvermogen, en dat brak me bijna op. De laatse km's waren puur overleven, en nadat ik vlak voor de finish nog wat maaginhoud aan de olympische baan toevertrouwde kwam ik bruto in 2:59:55 binnen. Netto 2:59:42, geen PR, maar toch tevreden want er zat dit keer gewoon niet meer in. Op het laatst spookte er van alles door mijn hoofd, oa het Dolf Jansen syndroom (één keer onder de 2:30 in zijn geval, en daarna nooit meer), dus ik ben nu toch vooral blij dat ik voor het 2e jaar op rij onder de 3 uur loop. Jos natuurlijk ook gefeliciteerd met zijn prachtige PR, en zojuist bereikt mij een sms-je van pov dat hij 1:23:04 liep op de halve. Ook heel mooi natuurlijk, de vraag blijft wat hij op de hele zou hebben gedaan...

Peter Ipema