Astrea Run: de Paddepoelsterweg en terug ....

Plaatsingsdatum: Apr 01, 2012 4:18:41 AM

Het weerbericht voor zaterdag was niet zo gunstig als de afgelopen week met het prachtige rustige voorjaarsweer. Het was frisser en er stond een behoorlijke bries. Maar een beetje wind tegen houdt ook in, dat er ook wind mee is. En gelukkig hadden we dat vooral in het tweede deel van de wedstrijd op de terugweg naar het Astrea-gebouwtje in Selwerd. Uitermate geschikt voor knallen op een korte afstand.

Gekozen voor de wedstrijd over 7 km. Doel: een snelle race als opmaat naar een snelle 10 km. Een tijd van 26 minuten stond me voor ogen en dat was gemiddeld zo’n 3.40 // 3.43 minuut per kilometer. Afgelopen weken ging het wel goed in de trainingen, maar oude kwalen sluimeren nog wel. De Garmin-watch moest me leiden, maar de Slim-dag-chip bepaalde uiteindelijk mijn eindtijd. Of die chip bij Niels en Steffani wel goed werkte (op de 14 km) is nog even de vraag (ze liepen resp 1.09.28 en 59.37 volgens de uitslagen). Multitasking is een echt vak, blijkt nu wel weer, want waarschijnlijk hebben ze elkaars chip in de hectiek voor de start aan de verkeerde veters gestrikt. .

In het begin ging de weg langs het crematorium en liep ik met een groepje mee met de pas 15-jarige Robin Wassens van de Loopacademie 4Mijl (en lid van GA), Tom Nuijen (voetballer, clubloos) en de wat oudere lopers Remco Oost en Sietze Jan Boer (beiden van Loopgroep Astrea). In Leek liep Robin vorige week nog 16.54 op de 5 km, dus dat jeugdig talent was behoorlijk in vorm. En mijn jaren beginnen natuurlijk wel te tellen (-:

Met wind tegen richting Van Starkenborgkanaal bleef ik eerst wat achterin het groepje hangen. Op het laatste lastige stukje dacht ik (na bozige blikken van anderen), laat ik ook eens sociaal zijn en op kop gaan lopen. Of dat wel zo verstandig was, bleek even later. Het waaide wel hard, merkte ik nu. Robin hield zich ondertussen gedeisd achter de brede schouders van de oudjes.

Eenmaal de winderig passages voorbij liepen de lichtvoetigen in de groep bij mij weg (oftewel: ik kon gewoon niet volgen). Qua kilometertijden bleef ik wel mooi rond de 3.48 minuut per kilometer lopen, maar sneller wilde echt niet. Het laatste stuk over het Zernike Science Park (op mijn Garmin/sateliet op ,,zwart” gezet) kon ik helaas ook niet dichter bij Remco Oost komen terwijl het maar 10 meter scheelde (en die was ik de laatste jaren altijd te snel af). Robin wist in de laatste lus voor de finish zijn belager Tom Nuijen af te schudden en finishte als eerste in een tijd van 25.26. Hij was niet ontevreden, vertelde hij na afloop. Een bosje bloemen was zijn beloning.

Enfin: mijn eindtijd is 26.35 en net geen 16 km/uur. Dat was jammer. Al met al was de Astrea Run toch wel een gezonde prikkel. Het was een heerlijk korte afstand in een normale trainingsweekend en dat alles mooi dicht bij huis. Dat wil ik vaker doen. En lang niet zo moe en stijvig als na de wedstrijd in Emmen. Nu de snelheid nog en die proberen vast te houden voor de slotfase van een 10 km.

Kor