Berenloop marathon: een stiekem tussendoortje

Plaatsingsdatum: Nov 05, 2012 10:22:58 PM

Twee weken na de Kustmarathon Zeeland besloot ik mij op het laatste moment nog in te schrijven voor de Berenloop.

Reden: een vriend van me zou de halve gaan lopen en ik wilde deze loop die ik in 2006 (halve) en 2007 (hele) ook al eens gelopen had wel weer eens lopen.

Bovendien was het onverharde en heuvelachtige geen onbekende meer voor me..

Doel voor de start: geen

Weer: koud (graadje of 5) en stevige wind, mogelijke kans op neerslag

Stond zonder druk in het startvak. Had op het laatste moment toch nog een dunne thermo onder mijn singlet aangetrokken, waar ik gedurende de wedstrijd erg blij mee was.

In het startvak kwam ik toevallig een loper tegen die ik had ontmoet tijdens de Kustmarathon. Hij deed deze 2 marathons al meerdere jaren na elkaar. Zijn ervaringen: Terschelling

was minder zwaar dan Zeeland. Hij liep Terschelling gemiddeld 10 min sneller. Hij is een loper die rond de 3 uur loopt.., dus misschien vergelijkbaar.

Met deze wijsheid stond ik aan de start. Toch wilde ik vooral op gevoel lopen. Niet op een tijd weggaan. Kijken hoe de benen aanvoelden. Was ik al wel helemaal hersteld van Zeeland?

Na de start liep ik even met triatleet Dolsma. Hij wilde op een tijd onder de 3 uur weg. Na een paar km liep ik toch van hem weg. Ik liep zo rond de 12e plaats, maar alleen... Eigenlijk heb ik

de hele marathon alleen gelopen (heerlijk eigenlijk).De eerste 15km gingen over de weg, dus verhard. De wind stond hier schuin tegen. Het voelde koud aan. Bij 17km gingen we de duinen in. Hier had je minder

last van de wind. Inmiddels lag ik 8e. Voor me liep een groepje met Riekele Kobus. Dat groepje had steeds op een minuut voor me gelopen. Langzaam viel dat groepje uit elkaar. Bij het halve

marathonpunt zat ik er vlak achter. Ik kwam door in 1:21:27. Ik pikte de lopers van dit uitelkaar gevallen groepje 1 voor 1 op. Bij 28km liep ik Riekele voorbij. Bij 30km lag ik op de 4e plaats. De nummer 3

had een behoorlijke voorsprong. Bij 33km gingen we het strand op. Het strand was drassig te noemen. Je zou het ´plakzand´ kunnen noemen. Het stukje strand was ongeveer 3km. Bij het verlaten van

het strand keek ik voor de laatse keer om. Ik had een gat van ongeveer een 40 seconden schatte ik. De laatste kilometers gingen via het bos naar West. Hier stonden geen toeschouwers. Ik zag kilometers

helemaal niemand. Bij 38km moest ik echt werken om m´n tempo onder 4 min de km te houden. De laatste km is een mooie ervaring. Je loopt door veel straatjes met veel publiek. De laatste 200meter loop je

over een rode loper richting de finish onder de Brandaris. Ik liep tot mijn verrassing 2:43:12. Dus erg weinig verval in deel 2. Deze tijd was zelfs sneller dan eerder dit jaar in Rotterdam.

De vergelijking tussen de beide marathon klopte. Ik was ongeveer 10 min sneller dan in Zeeland. En ja., de Kustmarathon is gewoon zwaarder.

Maar beide zijn het prachtige marathons door de natuur, grotendeels onverhard en heuvelachtig. Hier voel ik me in mijn element. Dit soort lopen vind ik persoonlijk het mooist om te lopen.

Tot slot kan ik stellen dat deze 2 marathons mijn beste marathons zijn die ik tot nu toe heb gelopen.

Op naar de volgende marathon....., misschien over 4 weken? Haha ... Boscrossmarathon bijvoorbeeld? Nee, denk dat ik het rest van het jaar maar wat meer rust neem.

Barry