Halve van Haren 3: eindelijk!

Plaatsingsdatum: Mar 10, 2012 10:8:11 PM

Mijn beste halve marathon tot nu toe was alweer een paar jaar geleden: de Bommen Berend Loop uit 2009 in 1:27:09. Sindsdien zijn pogingen om deze tijd te verbeteren op niets uitgelopen, soms door pech (beide Egmonds), of nog niet in vorm zijn (BBL 2010). Maar de duidelijkste slechte herinneringen zijn aan Haren 2011, want toen was niet alleen het doel een PR te lopen, maar ook om in de 1:25 te lopen in de aanloop naar de Rotterdam Marathon. Maar ik was die dag niet lekker, en sleepte mij met protesterende darmen door de race.

De training ging de afgelopen weken erg goed, dus het was tijd om revanche te nemen voor vorig jaar. Steffi ging ook meedoen, de eerste wedstrijd na de blessure, maar de wat kortere 12,3 km. Dus op naar Haren, de auto parkeren in de verkeerschaos, en aan de startstreep op het industrieterrein van Haren. Barry, Jacob en Pieter waren er ook namens de LA-groep. Harm Noor praatte ons weg (ik weet niet wie daadwerkelijk het startschot deed), en weg voor een rondje industrieterrein. De eerste kilometer was chaotisch en te snel, maar daarna kwam ik in een groepje van ongeveer 10 lopers met een tempo van ongeveer 15 km/uur. Het tempo was constant, de samenwerking was goed, en we hielden elkaar uit de wind. Tot km 10 ging het heel makkelijk en gestaag. Op het 10 km punt dronk ik een bekertje water, maar raakte (daardoor?) enigszins van slag: de benen voelden opeens zwaar en het ging niet zo makkelijk meer. Het spook van vorig jaar begon weer op te duiken: ik zou toch niet weer naar de 4:15 regionen terugzakken? Dus snel de gel aangebroken en tanden op elkaar. Ik was een klein beetje achterop geraakt bij het groepje, maar kon in km 11 weer aanpikken, en het tempo liep weer goed, terug naar 4:02/km na een kilometer in 4:11. En dit tempo bleven we goed vasthouden. Rond km 16 zetten de voorsten in groep wat extra aan, en moest ik ze laten gaan (overigens was de groep al wat uitgedund tegen die tijd). Maar met nog 5 km te gaan moest er een goede tijd inzitten. Ik kon het tempo redelijk vasthouden, en ik kon het groepje in zicht houden, hoewel in de laatste kilometer het tempo toch wat op begon te klimmen (maar nooit boven de 4:10). De brug over het spoor, en snel naar beneden doorstormen, met nog een laatste kilometer in 4 minuten. Eindtijd: 1:25:20 bruto, netto tijd (nog?) onbekend, want de tijdmeting was al ingegaan toen ik het startvak inging. De Garmin hield het op 1:25:18.

Steffi had ook goed gelopen, hoewel ze door verwarrende bewegwijzering wat was omgelopen. Zij is zeker weer terug op schema voor een volgende uitdaging (Slachtemarathon?) En hoewel ik de enige LA-er was die niet het podium had gehaald (Barry 2e, Jacob 3e, Pieter 3e), ging ik zeer tevreden naar huis.