marathon Frankfurt

Plaatsingsdatum: Oct 30, 2012 9:6:47 PM

Afgelopen zondag was het eindelijk zover. Mijn eerste poging om onder de 3 uur op de marathon te lopen. De voorbereiding had ik, zoals altijd voor een marathon, serieus aangepakt en de "proef" halve in 1:21 hoog stemde tot vertrouwen. Maar ik weet uit ervaring dat het een eind blijft zo'n marathon en dat deze weinig zekerheden kent. Gelukkig waren de omstandigheden gunstig en voelde ik me goed. Tot de 21km was er zelfs geen vuiltje aan de lucht. Ik kwam net onder de 1:30 door en had de hoop een negatieve split te kunnen lopen. Vlak daarna kwam er een soort van lichte zijsteek opzetten. Dit had ik vorig jaar in Amsterdam ook gehad en toen werd het naar het einde toe steeds erger. Mijn vermoeden was dat het toen lag aan het koude drinken. Nu was het net onder het vriespunt en dus ook het drinken aan de verzorgingsposten zeer koud. Gelukkig was er op de meeste verzorgingsposten ook lauwwarme thee en door dat te drinken begon ik me in ieder geval weer sterker te voelen. Vanaf km 32 dacht ik nog wat aan te zetten om misschien zelfs nog iets extra onder de 3 uur te kunnen finishen. Het lopen voelde daardoor zwaarder en ik haalde flink wat mensen in, maar achteraf bleek dat ik alleen maar het tempo had vastgehouden. Ik was wat in slaap gesust door mijn Garmin die steeds geruststellende km tijden doorgaf, maar vond het toch ook wel vreemd dat het piepje steeds iets eerder dan het km-bordje langs de weg kwam. Toen ik aan het rekenen ging wist ik dat het nog steeds moest kunnen, maar had gemakshalve de laatste 200 meter in de berekening afgerond. Wel tricky dat dit laatste door mij bijna verwaarloosbaar geachte stukje circa 50 seconden kost. In mijn laatste (poging tot) versnelling om zorg te dragen dat het NIET net mis zou gaan moest ik nog door wat aankomende kuitkrampen heen lopen, maar ik wist op dat moment zeker dat ik letterlijk neer moest storten voordat ik mijn eindspurt tot de finishlijn zou stoppen. Eindresultaat: 22 seconden onder de 3 uur, lichamelijk stuk, maar heel blij! Nu eerst een paar weekjes herstellen en lekker van de rust genieten.

Herwin