Winsum: mooie wedstrijd, spannend slot

Plaatsingsdatum: Jun 23, 2013 6:3:43 PM

(door Frans) Na een dag vol drukte had ik aan het eind van de middag nog een klein uurtje om me nog even uit te strekken en wat uit te rusten. Vervolgens met de boemel naar Winsum, waar ik al snel veel bekende gezichten zag, waaronder Kor, Evert-Jan, Herwin en Barry, dus de LA-groep was goed vertegenwoordigd.

Het waaide hard, bij het inlopen viel nog wat lichte regen, maar tijdens de wedstrijd was het droog. Geen zomerse omstandigheden, maar de temperatuur, lang geen 20 graden, was ideaal voor een 10K-wedstrijd. Met de wind, en een parcours dat toch niet zo makkelijk was als ik had gehoopt (flink wat scherpe bochten, veel klinkerwegen en -straten, plus nog het e.e.a. aan vals plat) maakte ik mij niet druk om de tijd, en wilde gewoon lekker lopen. Er stond voor mij niets op het spel en ik wilde onderhand wel eens in Winsum lopen, want door andere (baan-)wedstrijden was het daar voorgaande jaren niet van gekomen. Maar al vanaf het begin ging het erg vlot, en de wind en het vals plat werden zogezegd mijn vrienden, omdat die, zoals je dat wel eens in een fartlek hebt, je juist uitdagen om aan te zetten. Dat deed ik dan ook, met het idee, ik zie wel hoe lang dat goed gaat. Maar het ging lang goed, en ik werd niet erg moe; nou ja, wel wat natuurlijk, de 2e 5K ging, door een wat slappe 3^e ronde, per km in 4'07, na de 1e helft in 19'58" te hebben gelopen. Bij het begin van de 4e ronde zag ik ver voor me op de ventweg langs de provinciale weg (stuk tegen de wind) een bekende haardos. Zeker wist ik het niet, maar het leek Olijve wel, hij zit in mijn leeftijdsklasse en dus een concurrent, van wie ik trouwens nooit gewonnen had. Ik dacht ik zie wel hoever ik kom, maar ik probeer naar hem toe te lopen. De zeg maar inspirerende tegenwind had me inderdaad dichterbij gebracht, maar toen de haarspeldbocht kwam was ik nog te ver achter om te zien of het Olijve was. In het stuk vals plat daarna, dat iets omlaag ging en waar je ook de wind mee had, heb ik aangezet en haalde ik weer wat tientallen meters in. Daarna weer wat omhoog, en bij de bocht naar het centrum zag ik eindelijk dat het inderdaad Olijve was. Hij leek zich geen zorgen te maken, en zou misschien wel wat aanzetten als hij wist dat ik misschien nog niet kansloos was. Want ik voelde me nog steeds goed, maar van de andere kant leek het me met minder dan een km. te gaan toch zowat onmogelijk om nog een meter of 40-50 goed te maken. Door alle bochten raakte ik hem weer uit het oog, maar bij het laatste stuk vals plat omhoog door een smal straatje, zat ik ineens nog maar 10-20 meter achter hem. Na dat straatje ben je er ook bijna, dus het was nu of nooit. Ik zette een eindsprint in, en net vóór de mat had ik hem ingehaald. Althans dat dacht ik, en Olijve feliciteerde mij ook. Maar in de einduitslag ben ik toch 0,3” achter hem geklasseerd (40’36,9” om 40’36,6”). Los hiervan ben ik hoe dan ook erg tevreden over deze wedstrijd en over de tijd (4” van SB).

Frans