Westerwolde trail.

Plaatsingsdatum: Nov 09, 2013 2:44:6 PM

Trailrunning is het lopen van langere afstanden in de natuur op onverharde paden. Het schijnt DE trend van dit moment in de hardloopwereld te zijn, al merken we daarvan hier in het noorden niet zo heel veel van.

Rond Sellingen werd de naar mijn weten 1e trailwedstrijd van Noordnederland georganiseerd. De lopers kunnen kiezen uit 2 afstanden, een 20K en een 30K. De keuze hoef je pas aan het eind van de 20K te maken, je kunt dan nog een extra rondje van 10 doen.

Omdat ik in het weekend graag een rondje in het bos ren (Norg, Noordlaarderbos, Anloo) leek het mij leuk dit eens op een nieuwe plek, in wedstrijdvorm, te doen. Hoewel, wedstrijd? Geen chips, de tijd neem je zelf maar op, maar, voor de winnaar is er een prijs, dus ja, het is denk ik toch wel een wedstrijd.

Jos had zich moeiteloos laten overhalen voor deze niet-asfaltloop, zo konden we gezellig samen naar het verre Westerwolde.

Voor de start zien we weinig bekende/goede lopers. Wel zagen we X, een ultra- en marathonloper die 1 x met onze groep meetrainde, hij heeft het nivo van 36 op de 10.

Ik had me voorgenomen kilometers van 4.30 te gaan lopen: een vlotte duurkoop, een stevige training. (Tenslotte is volgende week Scheemda en daar zou ik graag in de 36 lopen) Verder voelde ik mijn hamstrings na de (heerlijke) 2 x 6 x 100-training een beetje.

Al mijn rustige voornemens had ik na 500 meter al overboord gezet: we liepen toen (tempo 4.18 per kilometer) met een groepje van 4: Jos, X, een man uit Epe (ik loop in principe elke trailwedstrijd in Nederland) en ik. Toen ik zo vroeg in de wedstrijd al in de kopgroep zat kreeg ik Wildervankse visioenen: daar kon ik winnen omdat de voorfietser de toplopers de verkeerde weg op stuurde, nu kon ik wellicht geheel op eigen kracht winnen! Helaas, al snel merkte ik dat X makkelijker liep dan ik. (na een plaspauze kwam hij in notie terug, terwijl ik toen al flink wat kracht moest investeren om op de sompige paadjes kilometers van 4.00 a 4.10 te produceren. Bij de 10K verzorging overlegden we dat we wel even wat konden gaan drinken. Mijn ranja belandde voor driekwart op borst en bovenbenen en mijn humeur zakte nog een flink eind toen ik X en Jos moest laten lopen. Nu ging X de 30K doen, maar de 20 had ik graag gewonnen. Wat was ik ook stom geweest, ik had Jos natuurlijk nooit over deze wedstrijd moeten vertellen!

Het licht ging langzaam een beetje uit, de kilometers gaan richting 4.20 a 4.25. De hamstring speelt op, de benen worden zwaarder. De natuur is trouwens prachtig, de parcoursbouwer heeft alle stukjes bos van deze streek in de loop opgenomen en, ook iets wat niet in elke trailwedstrijd lukt, er hangen genoeg linten om foutlopen te vermijden.

Als ik ruim 19 kilometer op mijn Garmin heb staan staat er een man langs het parcours (het blijkt Sjaak Kwak, de organisator van deze loop te zijn) die roept dat het nog 2 kilometer is. Het parcours is dus te lang. Een kilometer verder zie ik dat het tempo bij Jos er aardig uit is. Ik versnel naar een kilometer in 4.08, haal hem in en loop met ingehouden adem van de spanning het laatste paadje langs de Westerwoldse Aa. Vlak voor de finish staat X. Hij vraagt of ik toch geen zin heb om er nog 10K bij te doen. Ik heb nog maar 1 wens: zo snel mogelijk bij de finish te zijn..

Na afloop komt iemand van de organisatie bij Jos (2e) en mij langs met de vraag wat onze eindtijd was..

Prachtige loop, ik ga zeker nog eens vaker een trail lopen!

Jacob