Trackmeeting, Utrecht, 3000 meter

Plaatsingsdatum: Jul 17, 2016 12:17:35 PM

Vrijdagavond reden we met een volle auto (Jacob, Fokie, Team 4 Mijl-atleten Maarten en Jolien en ondergetekende ) naar Utrecht voor de 4^e Trackmeeting van dit jaar. Nog niet de laatste (er volgen er nog twee), maar voor mij wel de afsluiting van het baanseizoen. Dat baanseizoen besloeg tot afgelopen vrijdag drie wedstrijden: één heel matige (de 5000 meter op het NK Masters in Amersfoort) en twee behoorlijk goede races (een 5000 en een 3000), die me alleen niet echt in de buurt van pr’s brachten. En dat was ik uit het verleden wel gewend van goede, scherpe races. Eens houdt het echter het op en moet je je verzoenen met het idee dat je de strijd tegen de tijd uiteindelijk verliest. Zover was ik nu nog niet. Het verschil met mijn pr was bij de 3000 meter van drie weken geleden een kleine zes seconden (9.01.89 versus 8.56.04). Een behoorlijk gat, maar niet helemaal onoverbrugbaar. Elke kilometer twee seconden harder was genoeg. Dat werd dan ook het raceplan, waarbij ik wel zou zien waar het schip strandde.

Uiteraard waren de omstandigheden weer prima (lekkere temperatuur, droog en weinig wind) toen om kwart voor elf met 25 minuten vertraging de startpiep (het startpistool functioneerde niet goed, vandaar de, aan het begin van de avond al opgelopen vertraging) klonk voor de eerste van drie series 3000 meter. Ik mocht gelukkig nog net mee met een opgegeven tijd van 8.55. Niet zo verbazingwekkend kwam ik al snel behoorlijk achteraan te lopen. Het tempo van het groepje voor me lag net iets minder hoog dan ik in gedachten had, maar vanwege de extra meters die ik zou moeten maken als ik er heel geleidelijk omheen zou lopen bleef ik er toch maar achter hangen. Zodoende ging de eerste kilometer net onder de 3.00, geheel vergelijkbaar met de vorige race, maar dus niet twee seconden sneller. In de mentaal altijd zware tweede kilometer verloor ik heel even het contact met het groepje. In combinatie met de wetenschap dat ik in de eerste kilometer al niet de tijd gepakt had die ik had gewild zorgde dat voor wat lastige momenten. Het tempo lag echter hoog genoeg. Enigszins tot mijn eigen verrassing zag ik dat de rondetijden mooi constant bleven. Op 2 kilometer was de doorkomsttijd dan ook 5.59, waarmee ik nu opeens drie seconden onder het schema van de vorige keer zat. Samen met het weer aanhaken bij het groepje voor me en het prettige idee dat ik nog maar een kilometer hoefde te lopen zorgde dit voor een mentale boost. Na nog 600 meter in hetzelfde tempo zag ik dat ik een slotronde van onder de 69 nodig had voor een pr. Dat voelde als haalbaar. Met Jacob als dankbare mentale steun op 300 meter en een lekker groepje om me heen dat met iets vergelijkbaars bezig was als ik kon ik de benen goed laten blijven draaien. Op het laatste stuk voelde ik dat het ging lukken en de klok bevestigde dat: 8.54.12, bijna twee seconden onder mijn pr. Het kon dus nog!

Met deze prestatie is mijn baanseizoen zonder meer geslaagd. Altijd lekker om zo te eindigen. Nu eerst vakantie (drie weken in de Dolomieten, fietsje mee en veel cols beklimmen) en daarna kijken waar ik zin in heb. Wat de plannen ook worden, de tien kilometer tijdens de Run maakt daar deel van uit. Om na de vakantie snel in vorm te komen zal ik in Italië naast het fietsen het lopen ook zeker bijhouden. En ik verwacht van jullie niet anders!

Voor wie er dan nog zijn: tot dinsdag. Voor de anderen: tot half augustus!

Mathijs