Teutolauf.

Plaatsingsdatum: Oct 19, 2015 9:8:5 PM

Om de herfstvakantie te vieren hadden Fokie en ik een lang weekend in Bad Iburg gereserveerd. Toevallig was er in dit weekend ook een 29K-loop, door de bossen van het Teutoburger Woud, met 600 hoogtemeters. Drie weken terug had ik al met veel plezier een trail van 25K in Drenthe gelopen, dit leek me ook een mooie mogelijkheid om een lange duurloop in een mooie omgeving te maken, met een goed georganiseerde (want Duitse) ravitaillering. Het voornemen was om het enigszins rustig aan te doen, het echte doel voor de komende weken is immers de 10K van Scheemda.

Maar, gaat er een startschot af, dan nemen m'n competetieve instincten de overhand. Over de start gesproken, het miezerde licht. 10 minuten voor de start waren pas enkele tientallen atleten uit de aangename sporthal (met koffie en GEBAK) naar buiten gekomen. 6 Minuten voor de start staan pas 3 man (allen Nederlanders) direct achter de startstreep. (oa ik). Die mooie positie houd ik natuurlijk niet vast, na 3 vlakke kilometers, in 4.10/km, lig ik ongeveer 40e. Na 5K begint de 1e van de drie pittige beklimmingen. Voor me heeft zich een groepje van een man of tien gevormd, hun tempo lijkt niet erg hoog, zeker 5 van hen haal ik in de 10%-stijging in. Daarna kilometers lang redelijk te belopen bospaden maar nooit is het helemaal vlak. Vanaf 8K loop ik samen met een Duitser die net in de Keulenmarathon 2.57 heeft gelopen, ik bevind me dus in goed gezelschap!

Na 13K begint de 2e zware klim. Er zit een stukje van 150 meter in van meer dan 20%, er zijn daar zelfs treden. Mijn Duitse medeloper houdt een looppas vast, ik wandel deze trap op, boven heb ik maar 20 meter achterstand. Bovenin een lastig pad met heel veel boomwortels, de organisatie waarschuwt de lopers met drietalige Gefahr-Danger-Gevaar-bordjes. Ik haal, samen met de Duitser, zo nu en dan iemand in. De afdaling gaat over Wiesenwege, glibberig, als je wat risico wilt nemen kun je terrein winnen!

De 3e klim is er 1 in 3 etappes. Helaas, mijn benen worden minder, de energie raakt wat op (hoewel ik bij elke ravito,om de 6 kilometer, gedronken heb en een kwart banaan plus een koekje nam) Bij de laatste echte klim heb ik 200 meter wandelen nodig. Mijn medeloper ben ik definitief kwijt. In de afdaling laat ik me naar beneden vallen, mijn quadriceps krijgen flinke klappen, hopelijk krijg ik hier geen spijt van!

De laatste 4 kilometers zijn volgens het roadbook vlak, maar de stukjes vals plat omhoog voelen rampzalig zwaar. Het gevoel doet me denken aan het gevoel in mijn mararthons in de laatste 5 a 8 kilometer, machteloos!

Met nog 2K te gaan zie ik dat ik precies 2 uur als tussentijd heb, ik wordt op het laatste stukje door een man of 3 voorbijgelopen. Met tong op de schoenen finish ik in 2.08.50.

(gek genoeg is dit sneller dan bij de RunForestRun van Gasselte!)

Nog geen 20 minuten na mijn finish, ik heb net 2 Erdingers en 2 gebakjes op, is de uitslag er al: 26e overall en bij de 50+ers 4e, met een 20 seconden achterstand op nummer 3.

Het was een prachtige wedstrijd, helaas voor mij een kilometer of 3 te ver, ik mis de inhoud voor meer dan 2 uur. Wel een geweldige ervaring om in onbekende omgeving, op slechts 2 uurtjes van Groningen, een wedstrijd met een 1.000 deelnemers mee te maken!

Jacob