NK 10 km, Schoorl

Plaatsingsdatum: Feb 12, 2017 8:38:23 PM

Ondanks een waar bombardement van bacillen (zelfs de kat was ziek) bleven mij de afgelopen weken alle verkoudheden en griepjes bespaard. Zodoende kon ik het pittige trainngsprogramma dat Henk mij (op mijn eigen verzoek, dat wel) opgelegd had volledig en goed afwerken. Voorafgaand aan dat programma was mijn vorm al goed, getuige de snelle 15 km bij de Decemberloop in Peize, maar met de zware trainingen van de laatste weken merkte ik dat de vorm beter werd dan misschien wel ooit. En dat is een fijn gevoel voor een veertigjarige. Wellicht heeft daarbij ook meegeholpen dat ik sinds een tijdje bij elk training in ieder geval vijf flinke versnellingen doe. Beschouw het als een gratis tip.

Ondanks de onheilspellende berichten van Jacob op de app waren het vandaag in Schoorl prima loopomstandigheden. De paden waren helemaal schoon, het parcours was behoorlijk beschut tegen de flinke wind en met het zonnetje erbij was met name het stuk door de duinen echt prachtig. Niet dat ik me daarvan veel details kan herinneren. Ik was toen vooral bezig met het dichten van een gaatje met een groepje met Greg van Hest. Een gaatje dat ontstaan was op de flinke helling die in de derde kilometer in het parcours zat (helling op blijft niet echt mijn ding, helling af gaat me een stuk beter af). Ik wilde dat gaatje graag gedicht hebben, om niet in een mijn eentje de laatste kilometers met tegenwind door te moeten (ik wist toen nog niet dat die wind wel mee zou vallen). Net voor de draai tegen de wind in was ik bij het groepje, maar na zo'n 100 meter in dat groepje voelde het te makkelijk en ging ik er toch maar in mijn eentje overheen. Vanwege de meevallende tegenwind bleek dit gelukkig geen tactische blunder. De meevallende tegenwind zorgde er ook voor dat ik het schema van 33.20 van de eerste 7 km zowaar nog redelijk vol kon houden (33.20 was de tijd die ik vooraf in mijn hoofd had, zonder rekening te houden met niet-ideale condities). Dat voelde wel lekker en ook de wetenschap dat ik voor Greg van Hest zat (die tegenwoordig misschien wel een paar traininkjes minder doet dan in zijn goede jaren) was mentaal wel fijn. De altijd lastige laatste kilometers waren hierdoor wat minder lastig en toen ik een paar honderd meter voor de finish ook nog Arjan in het vizier kreeg kon het helemaal niet op. Helaas besloten mijn zusje en zwager net op dat moment mij heel hard aan te moedigen. Arjan hoorde dat en ondanks een goede eindsprint bleef hij me net voor Jammer, want Greg van Hest verslaan is mooi, maar Arjan voor blijven op een 10 km...

Als troostprijs werd ik wel 1e en daarmee Nederlands kampioen M40 (graag stil houden dat er vijf mannen 45+ sneller waren dan ik) en bleek ik met 33.23 een pr gelopen te hebben. Met name het laatste stemt me zeer tevreden. Bij de Veneboerloop in Drachten (een sneller parcours dan vandaag, hoewel het ook weer niet veel zal schelen) ga ik voor de 32-er.

Tot dinsdag!

Mathijs