Nieuwjaarsloop Stadskanaal

Plaatsingsdatum: Jan 02, 2016 5:19:31 PM

Zaterdag 2 januari, het eerste loopje van 2016. Ik was wel weer toe aan een snelle 10. De laatste keer dat ik echt diep ben gegaan was met de 4mijl. Daarna alleen New York, maar dat is een heel ander gevoel. Gebaseerd op de laatste paar trainingen schatte ik mijn vermogen wel in op een 34'er, maarja ik moet het dan toch echt laten zien.

Ondanks dat ik er wel aan toe was, had ik niet hele hoge verwachtingen van vandaag. Niet helemaal fit en door de vele feestjes en hapjes maar liefst 3,5 kilo boven mijn recente marathongewicht had ik geen illusies. Het plan was een 35'er, maar ook met 36 zou ik wel tevreden zijn. Het weer was redelijk ok. Frisjes, maar dat is te verwachten op 2 januari, een klein beetje motregen en een redelijke wind (was 4 voorspeld, maar het voelde als minder).

Na het startschot schoot een groep van 7-8 man er vandoor met daarin Wouter, Matthijs, Luc. Het tempo lag voor mij veel te hoog (3:10-3:15), dus ik hield in. Maar er kwam niemand mee en ik begon te vrezen dat ik alleen zou moeten lopen. Gelukkig kwam na kilometer 2 Barry aanhaken. Achteraf vertelde Barry dat deze versnelling veel kracht kostte en dat hij daarom het wind-tegen-deel wat van mij profiteerde. Ik vond dit absoluut niet erg. Het was voor mij wel voordelig, de druk van een achtervolger zorgde ervoor dat ik niet verder wegzakte. Het 5k punt werd gepasseerd met 17:20. VEEL sneller dan ik verwachtte. Een snel rekensommetje leerde mij dat ik in de race was voor een 34'er, dus een PR, maar wel met weinig marge. De benen voelde wel sterk, maar ik kreeg wat last van mijn buik. Door deze tussentijd kreeg ik echter wel de motivatie om door te gaan op dit tempo (dood of de gladiolen). Vanaf kilometer 4,5 had Barry het kopwerk verricht, dus ik vond dat het bij 6 weer mijn beurt was. Even het tempo opschroeven, proberen bij Luc te komen (die een meter of 50 voor ons liep) en om ervoor te zorgen dat een 34 veilig gesteld werd. Dit moest ik bij 8 echter bekopen, ik kreeg redelijk pijnlijke buikkrampen en gaf Barry aan dat hij als hij nog kracht had door mocht gaan. Ik zat er doorheen. Gelukkig motiveerde Barry me door te gaan en dus in het kielzog en op het sleeptouw van Barry de laatste 2 kilometers in. Het tempo zakte bij mij wel weg, maar mede door Barry kon ik de schade beperkt houden tot een 3:35 en 3:30. Toen ik de klok dus op 34:52 zag staan bij het passeren van de finish was mijn verbazing groot. Als ik in deze gesteldheid zo'n tijd kan lopen heb ik goede hoop voor 2016!

Tot dinsdag!

Groeten Henk