Loop Leeuwarden

Plaatsingsdatum: May 22, 2016 7:49:16 PM

De loop Leeuwarden. Voor mij een wedstrijd met een goeie herinnering. Vorig jaar liep ik hier 8 minuten van mijn halve marathon PR af. Ik vond het een mooie wedstrijd dus ik had me al vrij vroeg dit jaar ingeschreven voor de wedstrijd. Dit jaar echter de 10, omdat ik deze tijd scherp wilde hebben voor ik richting Berlijn ga trainen.

Vooraf had ik de prioriteiten al wel anders gesteld. Ik heb in Gieten toch echt wel ondervonden dat een schamele 20-30km per week niet voldoende duurvermogen oplevert om goede wedstrijden oplevert. Daarnaast is Berlijn over exact 18 weken, oftewel het opbouwen begint. Vanwege werk had ik geen mogelijkheid te trainen voor zaterdag, dus besloot ik zaterdag mijn eerste lange duurloop te pakken. Een 30 kilometer. Hierdoor had ik geen illusies voor een goede tijd voor zondag, maar desalniettemin zou ik wel weggaan op een “redelijke” tijd.

Bij de start stonden 2 snelle mannen die weggingen op een 32, de rest op 34+. Ondanks de duurloop vond ik het daarom wel een mooi doel om voor het podium te strijden en weg te gaan op een 33. De omstandigheden leenden zich ernaar, het was niet te warm en hoewel redelijk winderig liepen we veel in de bebouwde kom dus hadden we er niet heel veel last van.

Bij het startschot schoot een groepje van 5 man inclusief mijzelf weg. Een van de 32 lopers sloeg vrijwel direct een gat en waar ik in Gieten zou meegaan besloot ik nu lekker erachter te hangen. Dat de openingskilometer alsnog in 3:10 was verbaasde mij echter omdat het best makkelijk ging. Alsnog liet ik het tempo wel iets zakken, maar de mannen voor en achter mij ook. Ineens liep ik dus tweede, maar wel op een meter of 30-40 achter de nummer 1. Tot aan de 5 kilometer (die ik doorkwam in 16.20) ging het heel makkelijk, hartslag en ademhaling onder controle. Benen hielden zich goed (ik had ze veel zwaarder verwacht), tempo’s kon ik ondanks de tegenwind vlak houden.

Dan bij km 6 loop ik ineens sterk in en voor ik het weet lig ik eerste. Dat had ik niet helemaal verwacht, maar de benen voelen wel heel sterk. Als ik dan bij het 7k punt even de tussentijd kijk en ik uitreken dat ik met 3 3:20’s (precies 10 minuten) op 32:30 uitkom begint het stiekem toch wel een beetje te kriebelen. Doorgaan dus. Ergens net voor 9k krijg ik van de voorfietser te horen dat het gat tussen mij en 2 achtervolgers (die later in 32:51 en 32:54 eindigen) meer dan honderd meter is. Zelfs als ik het tempo niet vol kan houden lijkt de winst dus wel safe te zijn, of er moet wel iets heel geks gebeuren.

En dat gebeurt…!

Net na 9km begin ik licht in mijn hoofd te worden en ik krijg zwarte vlekjes voor mijn ogen. Ik houd het nog heel even vol, maar dan besluit ik dat dit niet normaal is. Stoppen! Het publiek wordt gek, de fietsers snappen er niets van…

Gelukkig komt er direct uit het publiek iemand van de EHBO die mijn ondersteund en wandelend loop ik naar de finish. Ik finish nog wel (35:53, maar dat mag geen naam hebben). Eerst wat drinken, wat bouillon en ik lijk op te knappen, maar dan word ik weer licht in mijn hoofd en ambulancebroeders willen mij aan het infuus. Direct worden er checks uitgevoerd, maar gelukkig zijn alle waarden goed. Bloeddruk, hartslag, suikers. Het klopt allemaal. Volgens de artsen lijkt het op een zouttekort. Misschien te weinig aangevuld na de duurloop… Zo’n infuus is geweldig trouwens, binnen een paar minuten ben je weer fris. Je zou het bijna na elke training/wedstrijd willen!

Hoewel ik heenging zonder illusies op een goede tijd is het wel heel, maar dan ook heel zuur als je 500m!!! 500 meter voor de finish strand. Ik heb nu echter wel 2 dingen geleerd (vergeet niet zo’n ervaren loper ben ik ook niet): Een duurloop is geen goeie 10k voorbereiding… Duh! En ik kan een 32’er lopen! Hoppa!

Morgen maar ff lekker rustig aan, hoewel ik me nu al zeker weer goed voel.

Dinsdag maar weer training, voorlopig geen snelle 10’s. Appingedam, dan komt die 32’er wel…

Henk