Klap tot Klap II

Plaatsingsdatum: Apr 21, 2014 7:24:16 PM

Op Tweede Paasdag 2005 maakte ik in de 10 km van de Leidsche Rijn Marathon Utrecht mijn debuut als enigszins serieuze loper. Na een paar maanden tempo's op de baan bij atletiekvereniging U-Track, naast voetbaltrainingen en wedstrijden maar vrijwel zonder serieuze duurlopen, werd het tijd te testen waar ik stond. Wat me van die wedstrijd naast de mij toen ietwat tegenvallende eindtijd (38.46) vooral is bijgebleven is hoe warm ik het tijdens de loop had. Behalve aan de inspanning lag dat aan mijn kledingkeuze: bij een wat benauwde vochtige 16 graden had ik in mijn onervarenheid ervoor gekozen om van start te gaan in een schaatsbroek en een dik katoenen shirt met lange mouwen... Toen de weersverwachtingen voor vandaag, Tweede Paasdag 2014, leken te wijzen op hetzelfde weer als destijds moest ik er toch even aan terug denken.

Na een flinke bui was het vandaag aan de start echter helemaal niet zo warm. Gekleed in een hempje en korte broek had ik het zelfs wat koud, ook tijdens de loop. Overigens waren de weersomstandigheden op zich perfect. Prima temperatuur en de weinige wind die er stond blies slechts af en toe van opzij tussen de huizen door. Alleen in de eerste paar honderd meter (mee) en de laatste paar honderd meter (tegen) was ze echt merkbaar.

Over mijn eigen vorm was ik wat onzeker. Na zes heel goede trainingsweken had ik de afgelopen week wat last gehad van gekwakkel met maag, darmen en keel (dat zijn al drie excuses ;) ), maar dat leek vandaag achter de rug. Ik besloot het er dan ook maar op te wagen: weggaan op een 33-er.

De eerste kilometers gingen hard, maar dat ging zeker niet vanzelf. Het leidde weliswaar tot een 5 km-tijd van 16.56, maar het voelde nou niet bepaald als zo'n lekkere negatieve-split race waarin je op het eind steeds door kunt versnellen. Toen kilometer 6 desondanks echter in 3.22 leek te gaan (ik liep weer zonder GPS, dat was me vorige week goed bevallen) kreeg ik even echte hoop op een tijd onder de 34. Het volgende kilometerbordje kwam alleen helaas pas na 3.33 (zonder dat ik het idee had minder hard te lopen, ze zullen wel niet helemaal goed geplaatst zijn geweest) en deed die hoop weer vervliegen. Toch bleef ik wel in de buurt van het gedroomde schema: na 9 km zag ik dat ik nog 3.16 nodig had voor 34.00 (in feite een beetje het nachtmerriescenario: steenkapot zitten en dan zien dat je met een in theorie haalbare kilometertijd het doel alsnog kan halen). Ik deed mijn best die laatste kilometer, haalde nog weer iets in op de BB-loper met wie ik 8,5 km samen opgelopen had (was ook wel eens leuk om niet helemaal alleen te lopen), probeerde er nog een eindsprint uit te persen, maar de 34-grens bleek vandaag voor mij niet te breken: 34.08.

Geen 33-er, maar wel een pr en dat geeft toch altijd wel voldoening. Vooral ook omdat er echt niet meer in zat. Niet vanwege de lichamelijke klachten van afgelopen week (die hebben volgens mij geen rol gespeeld), maar omdat dit naar mijn idee mijn scherpste 10 km ooit was: ik zou niet weten waar ik wat heb laten liggen. Toch blijft mijn streven naar een 33-er staan (je moet toch een doel in je leven hebben ;) ). Nu eerst een paar daagjes uitrusten en dan met Henk overleggen hoe toe te werken naar een ook qua tijd perfecte 10.

Mathijs

PS Paul, gefeliciteerd met je (helaas niet gekregen) prijs!