Damloop

Plaatsingsdatum: Sep 19, 2016 10:23:24 AM

Nog een week tot de marathon van Berlijn. Vandaag de taak om nog een keer de benen leeg te lopen met een lekkere tempoduurloop. Omdat ik in de aanloop voor Berlijn vrij weinig op marathon tempo heb getraind (meer erboven) wilde ik nog een keer gewend raken aan het tempo, het liefst in een soort wedstrijdsimulatie. In een groepje, aangemoedigd door publiek en zo kijken hoe "eenvoudig" marathon pace is. Het leek mij wel leuk om dat met de Dam tot Damloop te doen. Vorig jaar was dat een leuke wedstrijd met veel toeschouwers, geinig parcours en een goede organisatie. Echt had ik geen zin om zoals vorig jaar met startnummer 36000 tussen de massa door te moeten slalommen.

Voor dit jaar had ik me dus ingeschreven voor het wedstrijdvak. Dat resulteerde echter wel in een kort nachtje, gezien de start om 10.25 was. Om 6 uur op, op zondagochtend. Ach het is niet veel eerder dan een doordeweekse dag dus eigenlijk was het ook niet een heel kort nachtje. Na een lekker ritje naar Zaandam om de spullen te droppen gingen we naar de start met de bus. Met een hectisch busritje (bijna een loper aangereden) kwamen we bij het station, toch wat later dan gehoopt. Meteen vanaf het station de warming up maar starten dan. Na het parcours een stukje verkend te hebben tussen de toplopers was het tijd om te verzamelen bij de startstreep. Hier nog wel een kritiekpunt op de organisatie. Als wedstrijdloper stond ik mooi vooraan, met alleen de prominenten (genodigde lopers) voor mij. Echter de organisatie nodigt in alle categorieën mensen uit, dus staat er ook een horde 40+, 50+, 60+ en zelfs 70+ mannen en vrouwen voor me. De eerste 500 meter was dus alsnog een slalom met duw- en trekwerk. Dat moet beter kunnen.

Het plan was vandaag een tempoduurloop op marathonpace te lopen. Maar door de onrustige start liep ik iets te hard. Het tempo liet ik dus ook wel zakken, maar het parcours gaat meteen de IJtunnel in. Omdat het heuvel af is zonder GPS heb ik geen idee hoe hard ik loop. Gewoon lekker blijven lopen. Voor mij is een groepje van een man of 8 en achter mij niets wat dichtbij is. Als we de tunnel uitkomen blijkt er wel een redelijk windje tegen te staan. Twijfelend of ik het gat dicht ga lopen om met het groepje mee te gaan passeer ik de klok bij 2k na 6:42. Veel harder dan gepland! Ik laat ook meteen het gas los en besluit niet met het groepje mee te gaan. Gewoon eigen plan trekken en op gevoel doorlopen. Ik merk dat ik de afgelopen tijd veel op hogere snelheden heb getraind want door het bochtige parcours versnel ik stiekem in elk bochtje. Ook als er weer een stukje wind tegen, of heuvel op is zet ik aan naar HM-pace zonder het vervolgens los te laten. Ik moet bewust steeds wat minderen. Als ik het 5k punt passeer in 17:17 loop ik toch wel veel voor op schema maar heb ik tussen 2 en 5 vrij netjes "bijna" 3:30. Het gaat allemaal makkelijk en hoewel ik het jammer vind dat er niemand is om bij aan te sluiten als we weer tegen de wind indraaien loop ik gewoon door.

Als ik bij kilometer 6 het hele groepje ineens inhaal (ik sloot even aan, maar de snelheid was er helemaal uit dus liep maar weer door) komt er een loper mee. Deze bleef een paar km achter mij lopen en hij had het hoorbaar zwaar. Ik vraag hem wat voor tijd hij wil lopen en hij wil graag naar 55 half. De barmhartige samaritaan spelend bied ik hem aan achter mij te lopen. "Ik loop steady naar 56, als je over hebt moet je gaan", vertel ik hem. Als we dan iets verder het 10k punt passeren in precies 34:30 ben ik redelijk verbaasd. Ik loop nu 50 seconden harder dan gepland en hoewel het 'eenvoudig' gaat is dit gewoon te hard. Ik twijfel nog wel of het ik tempo moet laten zakken tot marathon tempo, maar als de eerst 10 zo makkelijk gaan kan ik de laatste 6 ook nog wel doorlopen vind ik. Zolang ik maar niet in rood kom! Dan gaat meteen de rem erop! De laatste straatjes van Zaandam doorslingerend bevind ik me dan ook relatief snel op het 15k punt in 51:42. Het duiveltje op mijn schouder dat smeekt om een eindsprint, het is tenslotte nog slechts 1100 meter, kan ik moeilijk onderdrukken. Daarom maar een beetje lol maken met het publiek, juichend en zwaaiend de boulevard op richting de finish. Zo kan ik ook niet aanzetten. Met een glimlach de finish over de klok stopt op 55:26. Blij met de tijd, de 'eenvoud' en hoe de benen voelen. Maar toch ook enigszins ontevreden. Ik heb me namelijk niet aan mijn plan gehouden... Van tevoren had ik gezegd marathonpace te gaan lopen. De Damloop moest een wedstrijdsimulatie worden, geen wedstrijd. En ook al ging het relatief makkelijk en is het zeker een opsteker voor Berlijn, het is niet het gewenste plan. Het is te hard voor een marathon en het kritieke zwakke punt is dat ik nog steeds niet weet of marathonpace wel fluitend zou gaan... Dit is dan ook de laatste keer dat ik een wedstrijd niet als wedstrijd loop.

Ik heb zin in zondag. Hopen dat het weer een beetje meezit. Hoe dan ook, ik ben in ieder geval klaar voor! Veel rust, 2 korte easy traininkjes und Freitag nach Berlin! Sub 2:30.

Tot dinsdag! De laatste LA training...

Henk