Cross Norg

Plaatsingsdatum: Nov 26, 2016 8:23:29 PM

Twee weken geleden stond ik langs het parcours bij 10 km van Vries. Vrouw, zoon en dochter deden allen mee (de laatste twee bij de jeugdloop) en werden allen vierde. Dat scheelde in ieder geval wachten op de prijsuitreikingen. Ook een aantal bekenden uit Peize en een flink aantal LA-ers deden mee. Ik had al zin in weer eens een wedstrijdje, maar sindsdien kon ik haast niet wachten om we weer te meten met de andere mannen. Ik beschouwde het maar als een goed teken.

Vandaag was het dan eindelijk zover. Na een lekker fietstochtje in het zonnetje, gesprekjes met bekenden en een rondje inlopen met o.a Henk stond ik, nog steeds met een behoorlijk positieve spanning, aan de start. Omdat je bij crosses weinig andere ijkmogelijkheden hebt dan je positie ten opzichte van (bekende) mede-lopers en ik hem wel inschatte als iemand die op een voor mij goed niveau zou starten, koos ik in de eerste honderden meters het wiel van Jan Venhuizen. Al snel kreeg ik echter het gevoel dat het harder kon, wellicht mede ook door de intimiderend snelle start van Luc, die binnen een mum van tijd meer dan honderd meter voor me liep. Toen ik ook nog bijna onderuitgeschoffeld werd door Karel-Jan (hij gaat echt over lijken om een loopcircuit te winnen), besloot ik maar iets te versnellen. Ik raapte al snel een paar (te) snel gestarte lopers op, maar de achterstand op een groepje van drie met o.a. Luc bleef in eerste instantie behoorlijk. Wel vormden ze een mooi richtpunt. Heel geleidelijk kwam ik dichterbij. Zwaar ging het wel, met name de heuveltjes hakten er flink in. Ik had ook het idee dat op de heuveltjes het verschil juist steeds weer iets groter werd. Gelukkig waren er ook voldoende vlakke stukken en in het derde van de drie rondjes had ik Luc (de achterste van het inmiddels uit elkaar geslagen groepje) te pakken. Het was daarbij ergens wel prettig om te horen dat Luc het ook zwaar had; hij was even luidruchtig aan her hijgen als ik. Hij liet echter niet makkelijk los en samen passeerden we dan ook de volgende loper, Henk Bakker (niet hijgend; achteraf merkte hij ook op hoe duidelijk dat verschilde met ons). In de laatste honderden meters richtte ik mijn vizier op de voorste loper van het oorspronkelijk groepje van drie (Erwin Akkerman, lopend op de derde plek achter Olfert en Henk, begreep ik achteraf). Het was lekker om me op niets anders te hoeven concentreren dan een loper voor me. Het maakte dat ik waarschijnlijk net even dieper kon gaan dan anders gelukt zou zijn. Ik kwam nog heel dichtbij, maar hij had me opgemerkt en zorgde ervoor dat hij net genoeg overhield om me voor te blijven. Zo kwam ik dus als vierde overall over de finish. In de familietraditie dus. Bij de M40 was ik overigens wel eerste, dus toch een prijsuitreiking.

Al met al een lekkere loop. Goed gevoel vooraf, goed gevoel tijdens de loop en goed gevoel achteraf.

Henk eindigde voor het eerst in een wedstrijd voor me (hij mag zijn carrière nu geslaagd noemen). Luc finishte uiteindelijk net achter me en was zeer tevreden over zijn race. Karel-Jan had de zege in het loopcircuit al binnen (gefeliciteerd!) en moest nog wat wennen aan het crossen (het was zijn eerste). Hein en Jos kwamen precies gelijktijdig binnen, maar de knapste prestatie is van Ad: die heeft tijdens het lopen van de wedstrijd een hele fotoserie gemaakt en met de app-groep gedeeld.

Tot dinsdag!

Mathijs