BB lopers Baanclassic - III

Plaatsingsdatum: May 12, 2019 8:23:27 AM

Afgelopen vrijdag stond voor mij de eerste echte baanwedstrijd van dit jaar op de agenda. Vorige maand liep ik in Emmen al een 5000 voor mannencompetitieploeg van GA - en die ging in 15.23 boven verwachting - , maar op die wedstrijd had ik me nog niet zo specifiek voorbereid: die gold als een nulmeting. Ik had er wel vertrouwen in dat er een hap van mijn PR af zou gaan, 15.13 oid had ik in mijn hoofd. De omstandigheden waren angstaanjagend perfect: fris, helder, windstil weer. Een evt. falen zou dus volledig voor eigen rekening komen. Het viel erg mee met de zenuwen van te voren, waarschijnlijk omdat ik wel wist dat ik in orde was. Tussen het inlopen door Martijn, KJ en Maurice aangemoedigd, die zeer verdienstelijk debuteerden. Van Ydwine zagen we alleen de slotronde toen we aankwamen.

Ik startte hard om te voorkomen dat ik in het gedrang zou raken of al vroeg in de wedstrijd lastige keuzes zou moeten maken (erachter blijven of inhalen, gaat deze wel hard genoeg?). Dus na 50 mtr liep ik op kop (het waren 50 prachtige meters!), maar al voor de 200 mtr waren er 10 mannen voorbij gekomen. Maar goed: wel zo overzichtelijk als alleen de echte kanonnen en de eigenlijk-te-hard-starters voor je lopen. Van Emmen wist ik dat ik supervlak kan lopen als ik in orde ben en dat ik daar op zich ook geen andere lopers voor nodig heb, dus geen keuzestress over aanhaken of niet: eigen tempo pakken, focus en ontspanning zoeken. Op zo'n 10 meter voor me liepen drie mannen, in mijn rug liep Arne Mulder (dat zag ik niet, maar de aanmoedigingen van de kant, met name van zijn fanatieke coach die ook (handig!) rondetijden brulde, maakten dat wel duidelijk). De eerste kilometer ging in 3.00: ik zat goed in mijn ritme al ging het natuurlijk niet makkelijk. Vlak voor de 2000 mtr kwam ik bij de drie mannen voor ons en ik besloot er meteen overheen te gaan. Dit was zo'n lastig race-dilemma, maar de keuze was goed, want Arne en ik liepen er ook meteen bij weg. 2000 mtr in 6.00, mede door de kleine versnelling bij die inhaalmanoeuvre. Aan een eindtijd durfde ik nog niet te denken, daarvoor was het nog te lang. Ook hoorde ik mijn rondetijden wel, maar het zei me eigenlijk weinig: tijdens een wedstrijd helder nadenken over schema's en eindtijden lukt me niet zo goed. Tijdens trainingen trouwens ook niet altijd... Maar de kilometertijden boden natuurlijk wel duidelijkheid, 5x3 lukt nog wel. Het werd wel zwaar, maar de 3000 kwamen we nog door in 9.02. Ik denk dat Arne daarna overnam en langzaam bij me weg liep, maar het gat werd niet groot en de tips en adviezen van z'n coach kon ik nog prima op mezelf betrekken. Na km. 4 (12.05) was het afzien en aftellen, maar het vooruitzicht van een super PR hielp wel. In de laatste ronde kon ik nog een eindsprint uit mijn tenen halen en liep ik nog in op Arne. Volledig gesloopt over de finish, maar heel gelukkig met 15.04.16. Ook geen enkele twijfel over of een sub-15 er in had gezeten: dat was echt niet zo, dit was alles wat er in zat.

De eerste 24 uur na de wedstijd heb ik wel gedacht: hier kom ik nooit meer aan, maar die gedachte is inmiddels verdrongen. Qua training en specifieke baan-voorbereiding is er nog wel wat te winnen - het was nog vroeg in het seizoen - maar qua omstandigheden (weer, tegenstand, wedstrijdverloop) niet.