Amsterdam (NK) marathon

Plaatsingsdatum: Oct 19, 2016 2:6:4 PM

Begin dit jaar had ik absoluut niet de ambitie om weer een marathon te gaan lopen. Totdat Henk een prachtige prestatie neer zette in Rotterdam wat mij motiveerde om toch eens na te gaan denken over een tijd onder de 2 uur en 40 minuten. Gezien de progressie die ik op alle afstanden boekte, leek dat een niet onhaalbare kaart. Derhalve toch ingeschreven voor de marathon van Amsterdam waar ook nog eens het NK werd gehouden wat een leuke bijkomstigheid was. De voorbereidingen liepen eigenlijk super. Kon mijn lange trainingen zonder problemen op het tempo lopen dat ik wilde en 2 weken voor Amsterdam liep ik nog een mooi PR op de 10 km wat mij veel vertrouwen gaf. Helaas werd ik een week voor de marathon wel behoorlijk verkouden. In eerste instantie maakte ik mij niet zo veel zorgen totdat ik 2 dagen voor de marathon nog steeds vol zat. Gelukkig herstelde ik net op tijd en kon ik met een vrije luchtweg aan de start in het olympisch stadion verschijnen. De sfeer was daar al geweldig en Jos (B), die gelukkig ook op tijd fit was, waren klaar om te gaan knallen. De eerste km stoof Jos ervandoor, maar hij bleek toch verstandig en liet zich terug zakken waarbij we samen in een aardig grote groep (denk wel 30-40 renners) terecht kwamen. De samenwerking was niet optimaal wat het lopen niet super lekker maakte. Dit werd na een km of 6 wel een stuk beter waarbij het tempo wat stabieler werd. Na 10 km splitste de grote groep zich op in 2 iets kleinere groepen. Helaas zat Jos net in de andere groep. Het eerste stuk langs de Amstel was wind tegen. Ik kon me gelukkig wat verschuilen achter de groep (had daarvoor al redelijk wat kopwerk gedaan). Bovendien had ik zodoende even tijd om de gezichten van mijn groepsgenoten te zien (liepen zij nog makkelijk of niet?). 1 km voor het keerpunt bij Ouderkerk nam ik de kop over en kon ik nog altijd makkelijk km's van 3.45 lopen. Dit hield ik ook terug langs de Amstel makkelijk vol. Daar raapten we Jan Stuursma nog op die blijkbaar niet kon aanhaken en het niet veel later dus ook (weer) voor gezien hield. Na 25 km hadden we een stukje tegenwind en vals plat. Dat was even lastig, maar ik kon het tempo wel constant houden. Blijkbaar hadden mijn groepsgenoten er meer problemen mee, want plots liep ik alleen en wist ik dat ik het vervolg dus ook alleen zou moeten zien af te ronden. Gelukkig is het zo dat als je je race goed indeelt je vaak van de ene loper voor je naar de volgende kan toewerken. Dit ging prima en nog vrij soepel tot 35 km. Daar begon ik het toch wat zwaar te krijgen (je hebt dan ook net het viaduct met een lekker klimmetje gehad). Met name mijn ademhaling werd wat zwaar (denk zelf toch wat last nog van de verkoudheid van die week), maar mijn benen voelden ook steeds zwaarder. Desondanks (ik was er een beetje verbaasd over) kon ik er toch nog een paar km's onder de 3.45 uitpersen. Dit moest ik helaas de laatste 3 km wel bekopen. Ik dacht dat ik daar echt stil zou gaan vallen, maar mijn eega, die meefietste, loodste mij er toch doorheen. Derhalve kon ik de schade beperkt houden tot km's van 3.53. Met een zeer voldaan en blij gevoel liep ik het olympisch stadion in voor een 'ereronde'. Mijn doelstelling uiteindelijk redelijk ruim behaald. Uiteindelijk 8e op NK met (zoals Jacob al zei) mooie vooruitzichten voor volgend jaar als ik in de M35 categorie meeloop. Las wel dat er 2.33.42 gelopen moet worden om in aanmerking te komen voor een medaille, dus er is nog wel wat werk aan de winkel ;)

Hoop snel weer mee te kunnen trainen, maar heb er vertrouwen in dat dit gaat lukken, want de benen voelen nu alweer redelijk soepel.