Transportul rutier, "bomba cu ceas" marca UE / El transporte por carretera, "bomba de tiempo" marca UE.

Page started at 08.12.2018_12.30 (UTC+1 / España)

In romaneste stiu ce este aceea o "bomba cu ceas", dar in spaniola (cu toate cautarile mele pe net) nu stiu daca se zice la "bomba cu ceas" asa cum i-am zis eu in spaniola, in titlu.

/

No se seguro si el termino "(bomba de tiempo" que he utilizado en el titulo de este articulo corresponde en español a el termino en rumano "bomba cu ceas". ¿O, es posible que se dicg "bomba de reloj"? ¿O bomba de cuenta atras?.No se. De momento lo dejo asi como es

(por lo suerte se me ocurrio buscar una imagen, y como sabemos, una imagen tiene mas elocuencia que mil palabras)

08.12.2018_13.00 Repito una vez mas, mi tan repetada "poesia".

Naci en 1959.

Soñé desde cuando era niño, a ser chofer profesional cuando sere adulto.

En mi segunda clase de Primaria (1967), cuando a la pregunta: "¿Qué quieres ser cuando seas grande ?" (una pregunta que me hizo mi maestro de aquel momento), y yo respondí: "Quiero ser conductor", mi maestro se puse un poco triste y me dijo que la profesion de "conductor", nunca va ser una profesion seria, diciendo en aquel entonces que en unos 20 o 30 años, las maquinas serán manejadas por robots y . . . mas cosas..

Comprendí (a mis 8 años de edad) que mi maestro tenía razón (y me he avergonzado en el mismo momento que dio esta respuesta) pero, asi es la vida, yo continué (en mi naividad) con mi sueño.

Lamenté haberlo entristecido. Mi maestro esperaba más de mi parte. Supuse que mi respuesta lo pondría triste, pero no pude abstenerme ser sincero.

Podría haber respondido (como cualquier niño) que estaba soñando cualquier otra cosa : astronauta, aviador, médico, ministro, maestro, etc. Pero no lo hice.

No fuy el buen alumno que esperaban de mimis padres, mis hermanos, mis maestros y mis profesores, y en general el mundo de mi alrededor (mis abuelos, mis tios, mis vecinos, etc).

Acabo 10 clases obligatorias, mas 1 año y medio de escuela profesional incorporandome en el mundo de los trabajadores, ocupando el rango el mas inferior, el de obrero (con especialidad; tornero).

No se explicar ni hoy en dia el disgusto que me daba la falsa competiciòn que reinaba en aquel sistema denominado "comunismo".

Todo me parecia sin horizonte y lo que queria (de lo que existia) en aquellos tiempos cuando el trabajo estaba obligatorio, no estaba verdaderamente un derecho, con por lo menos dos opciones (derecho a trabajar vs derecho a no trabajar), sino era obligatorio incorporarte en el trabajo.

De cualquier modo yo tenia una situacion social que no me permitia elegir entre dos opciones: trabajar vs no trabajar, porque solo el trabajo me podia dar los recursos minimos que son necesarios a una persona para

09.12.2018_18.33

Pagina en obra

08.12.2018_13.00 Repet (a cine mai stie a cata oara) a mea poezie

M-am născut in 1959.

Visam de când eram mic copil să mă fac șofer când oi fi mare.

În clasa a doua (prin 1967), când la întrebarea: "Ce vrei să te faci când vei fi mare", întrebare pusă de învățătorul meu de la acea vreme, am răspuns: "Eu vreau să mă fac șofer", învățătorul meu s-a întristat la față și mi-a spus că șoferia nu va fi o meserie serioasa, ca, zicea el atunci: peste 20-30 de ani, mașinile vor fi conduse de roboți și . . . alte cele.

Înțelegeam eu (la cei 8 ani ai mei) că avea dreptate (și mi-a fost rușine in chiar clipa aceea că răspunsesem așa), dar asta e viața, am continuat (în naivitatea mea) urmandu-mi visul.

Îmi părea rău că îl întristasem. Pretindea mai mult de la mine. Presimțisem că răspunsul meu il va întrista, dar nu m-am putut abține sa fiu sincer.

Puteam să fi răspuns (ca orice copil) că visez orice alt lucru: astronaut, aviator, doctor, ministru, profesor, etc.

Dar, n-am făcut-o.

Nu am fost elevul ce asteptau sa fiu parintii mei, fratii mei, invatatorii si profesorii pe care i-am avut, lumea din jurul meu (bunici, unchi, vecini, etc).

Am terminat cele 10 clase obligatorii, plus 1 an si jumatate o scoala profesionala, incorporandu-ma astfel in randul lucratorilor, ocupand treapta cea mai de jos ("categoria a II-a, treapta I-a) ca "muncitor calificat" (specialitatea "prelucrator prin aschiere", adica strungar)

Aproape ca nu gasesc cuvinte nici in ziua de azi (la 50 si ceva de ani distanta) sa explic dezgustul pe care mi-l crea falsa competitie care domnea in acea oranduire sociala numita comunism.

Totul imi parea fara orizont, iara in asa conditii, ceea ce imi doream (din ceea ce era pe piata) . . .

Pagina in lucru

09.12.2018_18.33 Mientras escribia el texto de esta pagina, alguien de mi lista ha distribuido un articulo que me dejo con la boca abierta.

Me aparto de lo que escribia aqui y creo una pagina, especial para este sujeto denominado "Psicologo: Notas de la escuela . . . "