Adriaan Bakker, schout der stad Haarlem in 1690, beleefde onrustige tijden, veroorzaakt door het verbod, dat men op straat in wagens of schuiten geen tabak mogt rooken, op boete van 6 guldens. De schout, met de uitvoering dezer keur belast, tastte een' jongeling, die er tegen zondigde, op straat aan; daar raakten de poppen aan 't dansen, het graauw kwam op de been, begon glazen in te smijten en allerlei baldadigheden te plegen, zoo als dat bij zulke voorvallen meer geschiedt. Een regiment voetvolk bragt, zonder vuur, een einde aan dit tumult; de belhamers, die in handen vielen, werden gegeesseld, en daarmede liep de zaak te niet.