दुर्गे दुर्गटभारी तुजविण संसारी

अनाथनाथे अंबे करुणा विस्तारी

वारी वारी जन्म मरणांतें वारी

हारी पडलो आता संकट निवारी॥१॥

जय देवी जय देवी जय महिषासुरमर्दिनी

सुरवर ईश्वरदे तारक संजीवनी,

 जय देवी जय देवी ॥धृ॥

त्रिभुवनी भुवनी पाहता तुज ऐसे नाही

चारी श्रमले परंतु न बोलवे काही

साही विवाद करता पडले प्रवाही

ते तू भक्तांलागी पावसि लवलाही॥२॥

जय देवी जय देवी जय महिषासुरमर्दिनी

सुरवर ईश्वरदे तारक संजीवनी,

 जय देवी जय देवी ॥धृ॥

प्रसन्नवदने प्रसन्न होशी निजदासा

क्लेशापासुन सोडी तोडी भवपाशा

अंबे तुजवाचून कोण पुरवील आशा

नरहरि तल्लिन झाला पदपंकजलेशा॥३॥

जय देवी जय देवी जय महिषासुरमर्दिनी

सुरवर ईश्वरदे तारक संजीवनी, 

जय देवी जय देवी ॥धृ॥