गुरुर्ब्रह्मा गुरुर्विष्णुः । 

गुरुर्देवो महेश्वराः । 

गुरु साक्षात् परब्रह्म । 

तस्मै श्री गुरवे नमः ॥

श्रीमत् परब्रह्म गुरुं स्मरामि । 

श्रीमत् परब्रह्म गुरुं वदामि । 

श्रीमत् परब्रह्म गुरुं नमामि । 

श्रीमत् परब्रह्म गुरुं भजामि ॥

ब्रह्मानंदम् परमसुखदम् । 

केवलं ज्ञानमूर्तिं ।

द्वन्द्वातीतं गगनसदृशं । 

तत्वमस्यादि लक्षम् ॥

एकं नित्यं विमलमचलं । 

सर्वधी साक्षीभूतं ।

भावातीतं त्रिगुणरहितं । 

सत्गुरुं त्वं नमामि ॥ 

आनंदमानंदकरं प्रसन्नं । 

ज्ञानस्वरूपं निजबोधयुक्तं । 

योगीन्द्रमीड्यं भवरोग वैद्यं । 

श्रीमत् गुरुं नित्यमहं नमामि ॥ 

शिव हर शंकर नमामि शंकर । 

शिव शंकर शंभो । 

हे गिरिजापती भवानीशंकर । 

शिव शंकर शंभो ॥

माझे कोण आहे तुजविण देवा । 

मुकुंदा केशवा नारायणा ।

वाट पाहतसे कृपेच्या सागरा । 

गोपीमनोहरा पांडुरंगा ॥ १ ॥

साच करी हरि आपुली ब्रीदावळी । 

कृपेनि सांभाळी महाराजा । 

क्षमा करी सर्व अपराध माझा । 

लडिबाळ मी तुझा पांडुरंगा ॥२॥ 

साह्य होसी तरि जाती साही वैरी । 

मग सुखे अंतरि ध्यान तुझे । 

कृपा करोनि देई दया क्षमा शांती । 

तेणे तुझी भक्ती लाभईल ॥३॥ 

माझे हे सामर्थ्य नव्हे नारायणा । 

जरि कांही करुणा येईल तुज । 

तुका म्हणे मज कैसे आपंगाजी । 

आपुलेंसे करा जी पांडुरंगा ॥४॥