कैलासराणा शिवचंद्रमौळी ।

 फणींद्र माथां मुकुटी झळाळी । 

कारुण्यसिंधू भवदुःखहारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥१॥ 

रवींदु दावानल पूर्ण भाळी । 

स्वतेज नेत्रीं तिमिरौघ जाळी । 

ब्रह्मांडधीशा मदनांतकारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२॥

विभूति उटि चंदनाची । 

कपालमाला प्रित गौतमीची । 

पंचानना विश्वनिवांतकारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥३॥ 

वैराग्ययोगी शिव शूलपाणी । 

सदा समाधी निजबोधवाणी । 

उमानिवासा त्रिपुरांतकारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥४॥ 

उदार मेरु पति शैलजेचा। 

श्रीविश्वनाथ म्हणती सुरांचा । 

दयानिधीतो गजचर्मधारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥५॥

ब्रह्मादि वंदी अमरादिनाथ । 

भुजंगमाला धरि सोमकांत । 

गंगा शिरीं दोष महा विदारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥६॥ 

कर्पूरगौरी गिरिजा विराजे । 

हळाहळें कंठ निळाचि साजे । 

दारिद्रयदुःखे स्मरणें निवारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥७॥ 

स्मशानक्रीडा करितां सुखावे। 

तो देव चूडामणि कोण आहे । 

उदास मूर्ती जटाभस्मधारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥८॥ 

भूतादिनाथ अरि अंतकाचा । 

तो स्वामी माझा ध्वज शांभवाचा । 

राजा महेश बहुबाहुधारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥९॥ 

नंदी हराचा हरि नंदिकेश। 

श्रीविश्वनाथ म्हणती सुरेश । 

सदाशिव व्यापक तापहारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥ १०॥

भयानक भीम विक्राळ नग्न । 

लीलाविनोदें करि काम भग्न ।

तो रुद्र विश्वंभर दक्ष मारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥ ११॥ 

इच्छा हराची जग हे विशाळ । 

पाळी रची तो करि ब्रह्मगोळ । 

उमापति भैरव विघ्नहारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥ १२ ॥

भागीरथीतीर सदा पवित्र । 

जेथें असे तारक ब्रह्ममंत्र । 

विश्वेश विश्वंभर त्रिनेत्रधारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥ १३॥ 

प्रयाग वेणी सकळा हराच्या । 

पादारविंदी वाहाती हरि च्या । 

मंदाकिनी मंगल मोक्षकारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥ १४॥ 

कीर्ती हराची स्तुति बोलवेना । 

कैवल्यदाता मनुजा कळेना । 

एकाग्रनाथ विष अंगिकारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥१५॥ 

सर्वांतरि व्यापक जो नियंता । 

तो प्राणलिंगाजवळी महंता । 

अंकी उमा ते गिरिरुपधारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥ १६ ॥ 

सदा तपस्वी असे कामधेनू । 

सदा सतेज शशिकोटिभानू । 

गौरीपती जो सदा भस्मधारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥ १७॥ 

कर्पूरगौर स्मरल्या विसांवा । 

चिंताहरि जो भजकां सदैवा ।

अंती स्वहीत सुवना विचारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥ १८॥

 विरामकाळीं विकळ शरीर । 

उदास चित्तीं न धरीच धीर । 

चिंतामणी चिंतनें चित्तहारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥ १९ ॥

सुखावसाने सकळे सुखाची । 

दुःखावसाने टळती जगाचीं । 

देहावसाने धरणी थरारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२०॥ 

अनुहात शब्द गगनी न माय । 

त्याने निनादें भवशून्य होय । 

कथा निजांगे करुणाकुमारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२१॥ 

शांति स्वलीला वदनीं विलासे । 

ब्रह्मांडगोळी असुनी न दिसे । 

भिल्ली भवानी शिव ब्रह्मचारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२२॥ 

पीतांबरे मंडित नाभि ज्याची। 

शोभा जडीत वरि किंकिणीची ।

श्रीदेवदत्त दुरितांतकारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२३॥ 

जिवाशिवांची जडली समाधी । 

विटला प्रपंची तुटली उपाधी । 

शुद्धस्वरें गर्जति वेद चारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२४॥ 

निधानकुंभ भरला अभंग । 

पाहा निजांगें शिव ज्योतिर्लिंग । 

गंभीर धीर सुर चक्रधारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२५॥ 

मंदार बिल्वें बकुलें सुवासी। 

माला पवित्र वहा शंकरासी । 

काशीपुरी भैरव विश्व तारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२६॥

जाई जुई चंपक पुष्पजाती। 

शोभे गळां मालतिमाळ हातीं । 

प्रताप सूर्यशरचापधारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥ २७॥ 

अलक्ष्यमुद्रा श्रवणीं प्रकाशे । 

संपूर्ण शोभा वदनीं विकसे । 

नेई सुपंथे भवपैलतीरीं । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥ २८॥ 

नागेशनामा सकळा जिव्हाळा ।

 मना जपें रे शिवमंत्रमाळा ।

पंचाक्षरी ध्यान गुहाविहारीं । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२९॥

एकांति येरे गुरुराज स्वामीं । 

चैतन्यरुपीं शिवसौख्य नामीं ।

शिणलों दयाळा बहुसाल भारी । 

तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥३०॥

शास्त्राभ्यास नको, श्रुति पढुं नको,

 तीर्थासि जाऊं नको । 

योगाभ्यास नको, व्रतें मख नको, 

तीव्रं तपें तीं नको । 

काळाचे भय मानसीं धरुं नको, 

दुष्टांस शंकू नको । 

ज्याचीया स्मरणें पतीत तरती, 

तो शंभु सोडू नको ॥३१॥

॥ इति सांबशिवार्पणमस्तु ॥