Posesivos - Κτητική αντωνυμία μου, σου του της του, μας, σας, τους, τους, τους
Coincide en cuanto a la forma con el genitivo del pronombre personal átono.
Dispone de 3 personas y 2números. En la tercera persona distingue en 3 géneros en singular.
Sólamente tiene función pronominal. No tiene adjetival (determinante). No determina nunca a verbos, solo sustantivos, adjetivos en grado de comparación, a algunos pronombres, y sustituye a complementos nominales en genitivo:
ο πατέρας μας, η μητέρα τους, τα παιδιά μας, το αυτοκίνητό σου είναι πράσινο.
Ο Γιάννης είναι μεγαλύτερός μας.
μόνος του, ο καθένας μας, όλοι τους.
ανάμεσά μας, μπροστά τους, πίσω μου
La posición del pronombre en la estructura ADJETIVO + SUSTANTIVO también puede ser intercalada:
Μου έδειξε το καινούριο του κινητό. / Μου έδειξε το καινούριο κινητό του.
Ένας μου αδελφός ζει στην Αθήνα κι ο άλλος στη Θεσσαλονίκη. / Ένας αδελφός μου ζει στην Αθήνα κι ο άλλος στη Θεσσαλονίκη.
Παιδιά, έφερα μερικούς μου φίλους. / Παιδιά, έφερα μερικούς φίλους μου.
Ausencia en la oración:
Cuando está claro quién es el poseedor; πάω σπίτι / έχασα το διαβατήριο!, …
Cuando se trata de partes del cuerpo; έχει μακριά μαλλιά! Του πονάνε τα πόδια, πλένει τα πόδια του), …
Atención: No hay que confundirlos con los pronombres como complemento indirecto: του (complemento) είπε το πρόβλημά του (posesivo).
La posición del pronombre en la oración es detrás del nombre, nunca delante:
O φίλος μου είναι στην Αμερική.
Αυτός είναι φίλος μου.
También se utiliza con las interjecciones: Θεέ μου! φίλε μου! Αγάπη μου!