Interjecciones
Επιφωνήματα

• Se denomina interjecciones a ciertas voces ο palabras invariables que denotan una fuerte carga emotiva: α!, αλί­μονο!, ω!, ποπό!

• Las interjecciones pueden denotar:

  • Adrniraciόn: α! ι! ω! ποπό! μπα!

  • Sorpresa: α! ο! μπα!

  • Dolor físico ο espiritual: αχ! άου! ω! οχ! όχου! αλί! αλίμονο!

  • Preocupaciόn, repulsiόn, desesperaciόn: ε! ου! ουφ! πουφ! πα πα πα!

  • Burla, ironía: ε! ου! αχαχούχα!

  • Deseo: μακάρι! άμποτε! είθε!

  • Aprobación, elogio: γεια σου! μπράβο! εύγε!

  • Invocaciόn, llamado: ε! ω! (ω σεις βουνά!)

  • Exhortaciόn ο mandato: α! χα! άι! αμέ! μαρς! αλτ! στοπ! σουτ! στ!

  • Negaciόn:  Α μπα!

  • Incertidumbre: χμ!

• Por otro lado, cada palabra ο expresiόn que se utiliza como interjecciόn constituye una locuciόn interjectiva (επιφωνηματική έκφραση). Locuciones interjectivas son, por ejemplo:

  • sustantivos: κρίμα! φρίκη! Θεέ (μου)! Χριστός! προσοχή!

  • adjetivos: καλέ! κακομοίρη (μου)! τον καημένο!

  • verbos: έλα (δα)! ορίστε! κόπιασε! ήμαρτον! ζήτω!

  • adverbios: εμπρός! έξω! περαστικά! καλά! ωραία! μάλιστα!

  • otras expresiones: Χριστός και Παναγία! σε καλό σου! με το συ­μπάθειο! να σε χαρώ!

• Su significado a menudo se transforma según la situación y depende también del tono de voz del que habla. En el lenguaje escrito, por lo general, ponemos signo de admiración u otros: ε;, αμέ...!

• Entre las interjecciones puede incluirse la partίcula interjectiva δα que acompaña a algunas palabras: όχι δα! έλα δα! τόσος δα!

• Locuciones interjectivas que expresan buenos deseos. 

Καλημέρα, καλησπέρα, καλό βράδυ, καλό ξημέρωμα, γεια σου, ώρα καλή, καλώς όρισες, καλώς τα δεχτήκατε, καλώς τα χαίρεστε, χαίρετε, καλή αντάμωση, (καλό) κα­τεβόδιο, στην ευχή του Θεού, καλή πατρίδα, με το καλό στην πατρίδα - κα­λή(ν) όρεξη, εις υγείαν, καλή διασκέδαση, με γεια, γεια χαρά - να ζήσεις χρό­νια πολλά, και από χρόνου, εις έτη πολλά, πολύχρονος , να τα χιλιάσεις, σιδε­ροκέφαλος, στερεωμένος, συχωρεμένος, και στα δικά σου, και γαμπρός, περα­στικά, ζωή σε λόγου σου, συγχαρητήρια, συλλυπητήρια, Θεός σχωρέσει τον.

• Interjecciones onomatopéyicas. 

Pueden incluirse entre las interjec­ciones una categorίa especial de voces que imitan fenόmenos del mundo exte­rior: χα χα χα, αψού, γκούχου γκούχου, κουκουρίκου, γάου, κρακ,  μπουμ,  φραπ, κρίτσι κρίτσι, μπλουμ, ντιγκ νταγκ, ντούκου ντούκου, πλιτς πλατς, τρά­κα τρούκα, τσίου τσίου, μιάου, etc.

• Otra clase de onomatopeyas.

Son aquellas voces que utilizamos para llamar, echar ο impeler a hacer algo a diversos animales: ψ, ψ, ψ para los gatos, κιτ, κιτ, κιτ ο πουλ, πουλ, πουλ para las gallinas (para que se aproxime n) y ξου ξου (para que se alejen), γκουτς γκουτς para los cerdos, ουστ ο ξουτ para los perros, οτς, οτς, ο σσσ para que se detengan los animales de carga, etc.