Grupos consonánticos entre palabras (ν y ς finales) - Συμπλέγματα συμφώνων μεταξύ λέξεων (Τελικά ν και ς)
Estas diferentes pronunciaciones ocurren al hablar deprisa, es decir al pronunciar dos palabras en estrecha unión, cuando la primera lleva una consonante final ν o ς.
§1
Sonorización de la ς final:
La ς final delante de las consonantes sonoras β, γ, δ, λ, μ, ν, ρ, μπ, ντ, γκ se pronuncia como [z]:
τους δρόμους, μας λέει, τις βλέπω,
μας λέει, ας μπείτε, ας ντύνονται,
ας ρέει το νερό, ο θείος μου ο Πέτρος,
ας γίνει το δικό του, φέρε τις μπύρες.
Lo mismo ocurre en el interior de una palabra, cuando a la σ le siguen las consonantes sonoras:
ασβέστης, κόσμος, δυσλεξία, εκσλαβισμός,
αγκάλιασμα, οπωσδήποτε, Iσραήλ, σμπάρος.
§2
Alteraciones de la ν final delante de κ, π, τ, ξ, ψ, μπ, ντ, γκ, τσ:
Estas alteraciones ocurren con la ν de las siguientes palabras:
los artículos τον, την, των.
los pronombre τον, την.
δεν, μην, σαν.
όταν, λοιπόν, y algunas otras, a veces.
Caso de la ν final delante de las consonantes sordas κ, π, τ, ξ, ψ:
ν + κ se pronuncia como [ŋg]: τον κύριο, δώσε μου έναν καφέ, τον καιρό.
ν + π se pronuncia como [ɱb]: τον Πέτρο, τον πατέρα, τον περιμένω, όταν μπορέσεις.
ν + τ se pronuncia como [ŋd]: την Τασούλα, την Τάνια, τον τρόπο.
ν + ξ se pronuncia como [ŋgs]: τον ξέρω, την Ξανθή, μην ξεχάσεις.
ν + ψ se pronuncia como [ɱbz]: την ψάχνω, τον ψαρά, την ψάθα.
ν + μπ se pronuncia como [ɱb]: τον μπαμπά.
ν + ντ se pronuncia como [ŋd]: την ντομάτα.
ν + γκ se pronuncia como [ŋg]: ρε τον γκρινιάρη.
ν + τσ se pronuncia como [ndz]: τον τσάκωσα.
En las pronunciaciones anteriores observamos el contraste entre sordas oclusivas y sonoras oclusivas; aunque se trata de diferentes palabras, se produce un pronunciación igual:
[b] = /n/+/p/ - /n/+/b/ : την πάσα - την μπάσα.
[d] = /n/+/t/ - /n/+/d/ : την Τίνα - την Ντίνα.
[g] = /n/+/k/ - /n/+/g/ : τον Κώστα - τον γκρινιάρη.
[ɟ] = /n/+/k/ - /n/+[ɟ] : τον καιρό - τον γκιαούρη.