RELAAS ZITTINGEN
DECEMBER 2005
12 december 2005
De morgensessie werd uitgesteld omdat verschillende advocaten andere cliënten moesten verdedigen (o.a. de invrijheidstelling van een gevangene). Dit kreeg voorrang.
Ook de namiddagsessie werd verdaagd, omdat er een dispuut ontstaan was met de vertalers (het jaarquotum van hun overuren was al ruimschoots overschreden). Zij weigerden dan ook aanwezig te zijn op de zitting.
Vandaag hadden ook een 40-tal geëxalteerden verzameling geblazen voor de Audiencia Nacional, waar zij beklaagden, verdedigers en waarnemers onder de schelwoorden bedolven en met stenen gooiden. Het kruim van de Spaanse fascisten was paraat om het land te redden.
13 december 2005
Vandaag zal de Openbare Aanklager (OA) proberen aan te tonen dat Salutregi en Toda, in februari 1992, een meeting hadden met José Luis Alvarez Santacristina, alias “Txelis”, politiek leider van ETA. In die meeting zou beslist zijn hem (Salutregi) zowel als Hoofduitgever als Vice-Hoofduitgever aan te stellen en om op die manier Egin ter beschikking te stellen van ETA’s strategie.
Na de weigering de vragen van de OA te beantwoorden, omdat hij de rechten van mens schond, en de vragen van de burgerlijke partij AVT (Associatie van Slachtoffers van het Terrorisme), omdat zij geen enkel slachtoffer gemaakt hebben, deed Salutregi het verhaal van de inval door 200 gewapende manschappen in de lokalen van Egin. De persvrijheid werd manu militari de kop ingedrukt (soms letterlijk ook ingeslagen). Hij bevestigt ook de meeting met Txelis, maar ontkent de inhoud. Er werd gesproken over potentiële vredesgesprekken, een journalistieke aangelegenheid dus. De aanstelling als Hoofduitgever zijn blaasjes, want hij had dit al eerder gedaan, samen met Xabier Oleaga.
Het artikel over de vredesgesprekken werd niet onmiddellijk gepubliceerd, omdat Txelis en zijn kompanen gearresteerd waren in de Golpe de Bidart. Het artikel was niet langer een interview met een tussenpersoon van ETA, maar met een gevangene.
De Spaanse krant “El País” publiceerde net voor de start van het monsterproces een stuk waarin de meeting ter sprake kwam. Er werd toen geen procedure opgestart omdat de feiten niet crimineel, maar journalistiek waren (aldus “El País). Zes jaar later gaf magistraat Garzón een andere interpretatie aan de feiten. Egin zou betrokken zijn in de criminele activiteiten van Eta, omdat er een journalistiek onderzoeksteam was, omdat er een faxmachine in Parijs stond, omdat termen gebruikt werden als Euskal Herria, omdat er steun verleend werd aan Baskische gevangenen, omdat de lezersbrieven geheime boodschappen zouden bevatten…
De OA bleef doorrazen met de stelling dat de Raad van Directeuren de controle had over de editorialen, om op die manier de thesis van ETA te staven en te verkondigen. Jexux Mari Zalakain ontkent dit met klem en verklaart dat de Raad enkel de fundamentele basisgedachte van de krant vrijwaarde: “Baskenland is een natie, het Euskara is een nationale taal, wij verzetten ons tegen elke onderdrukking, wij zin de stem van hen die geen stem hebben, wij zijn onafhankelijk van politieke of economische machten”.
14 december 2005
Het uitzonderlijke karakter van deze 10de zitting ligt hem in het feit dat de OA, Enrique Molina, de klachten tegen Otero en Zapiain opnieuw heeft geopend, terwijl het Vierde Hof van de Audiencia Nacional vier jaar geleden de zaak had geseponeerd. De OA baseert zijn beslissing op een vermoedelijke dubbele boekhouding, die een verband zou kunnen leggen naar het financiële netwerk van ETA. Iñaki Zapiain ontkent met klem.
Xabi Otero, die hiervan eveneens beschuldigd wordt, ontkent ook en verwijst naar zijn gesprek met Garzón: “Ik ben geen lid van ETA en ben het nooit geweest”. Waarop Garzón antwoordde: “Dat interesseert me geen bal”.
19 december 2005
Negen beklaagden zijn slachtoffer geworden van een accident ter hoogte van Boceguillas, toen zij op weg waren naar het proces in Madrid. Zij werden onmiddellijk medisch onderzocht in het hulpcentrum San Sebastian de Los Reyes te Madrid, maar op het eerste gezicht zouden er geen al te zware verwondingen zijn. Daarna werden zij overgebracht naar de kliniek San Carlos, eveneens te Madrid. De verdediging vroeg voor de zoveelste maal dat alleen die beklaagden die noodzakelijk zijn voor de sessie van een bepaalde, aanwezig zouden moeten zijn en niet alle beklaagde, zoals geëist door Murillo. Het verzoek werd niet ingewilligd, maar de betrokken beklaagden mochten de zaal verlaten tot het hun beurt was. Omstreeks 18.00u werd de zitting dan hervat.
Opnieuw kan men van een verassing spreken: de secretaresse van het Hof, María Mariscal de Gante, was vervangen door een lid van de Vierde Sectie, José Mariano García. Zonder enige verklaring opende het Hof de zitting en gaf als uitleg: noodzakelijk dienstregeling. De onofficiële reden is dat María Mariscal de Gante goede contacten onderhield met de verdediging van de beklaagden en hen van, zonder order van het Hof, voorzag van allerlei documenten met bewijslast (waarop de verdediging overigens recht had).
Bij de hervatting van de zitting, was het de beurt aan Isidro Murga, administratief raadgever van Orain S.A. Het bedrijf Orain zou zich schuldig hebben gemaakt aan het ontduiken van de bijdragen voor de Sociale Zekerheid. Isidro Murga ontkent dit en zegt altijd zijn verplichtingen te zijn nagekomen, soms wat te laat, maar dan wel in afspraak met diezelfde Sociale Zekerheid. Hij ontkent ook zijn lid te zijn van ETA en verantwoordelijk voor overdracht van fondsen aan ETA: “De zaak alleen al financieel draaiende houden, was al moeilijk genoeg”.
20 december 2005
De zitting van vandaag is gestart met de voorlezing van verscheidene document van de uitgeverij Orain S.A. Vervolgens werden de verhoren van Isidro Murga verder gezet. Gisterenavond laat werd nog beslist dat de gewonden van het verkeersongeval opschorting kregen van aanwezigheidsplicht tot 9 januari 2006. Bij het begin van de zitting was er een emotioneel moment toen de beklaagden het lied “Zorionak zuri” (gelukkige verjaardag) zongen ter ere van Iker Casanova, één van de beklaagden die nu nog in de gevangenis zit. Murga vond het bijzonder vreemd dat in de aanklacht melding gemaakt werd van een modem, waarmee contact gehouden werd met ETA. In die tijd bestond er immers nog geen internet. Daarna was Maite Mendiburu aan de beurt. Ze was gedurende 26 jaar kapster en had alleen lager onderwijs gevolgd. Ze kon het dan ook moeilijk vatten dat zij beticht werd van vervalsing van de boekhouding, toch specialistenwerk. Het volgende “slachtoffer” was Pablo Gorostiaga, oud-burgemeester van Laudio, die ontkende lid te zijn noch van KAS, noch van ETA.
De avondzitting werd geopend met de verklaring van advocaat Karlos Trenor, die verklaarde dat hij in functie van zijn beroep altijd ten voordele van Egin gepleit had, omdat die krant thema’s publiceerde vanuit het standpunt van de werkende mens en niet vanuit het standpunt van het establishment. Dit verklaarde ook waarom hij, op aandringen van Ramon Uranga, deel uitmaakte van de administratieve raad van de onderneming “Ardatza”, zij het als getuige. Over de aanklacht in de zaak “Zumalabe” (burgerlijke ongehoorzaamheid) antwoordde Trenor dat de vereniging altijd binnen de perken van het wettelijke heeft geopereerd, dat alle activiteiten publiek waren en dat zij geregistreerd stonden in het register van vereniging bij de regering van Lakua (Baskische regering).
21 december 2005
De manifeste partijdigheid, waarvan de voorzitster van het Hof beticht wordt, kreeg nog maar eens een verlengstuk. Wat is er gebeurd? Heel belangrijke documenten, die voor de verdediging bijzonder waardevol zijn en waar al meer dan 2 jaar op gewacht wordt, waren eindelijk toegekomen op de Audiencia Nacional. Een paar dagen eerder had Angela Murillo al opgemerkt dat er zo’n hoeveelheid dozen opgestapeld waren, dat zij zelfs bij benadering niet kon zeggen wat er allemaal instak (politierapporten, transcripties afgetapte telefoongesprekken en ga zo maar door). Op die manier gaf zij onrechtstreeks toe dat supermagistraat Garzón er een zootje van gemaakt had. Als klap op de vuurpijl stonden die documenten onder officiële geheimhouding sedert 1989.
Om 9.30u wilde de verdediging inzage krijgen, maar dit werd geweigerd (alhoewel gisterenavond al toestemming verleend was). De argumentatie van de voorzitster was lachwekkend: er moest eerste nagegaan worden of de documenten, verzameld in een 500-tal dozen, wel authentiek waren, terwijl dit in een andere rechtbank al gebeurd was. Advocaat Iñigo Iruin wees dit van de hand. Het mocht niet baten. Daarop hebben alle verdedigers een formeel protest laten horen. De ochtendzitting (de enige vandaag) liep daardoor nog maar eens gevaar uit te lopen.
Wat de sessie zelf betreft, kon Karlos Trenor zijn verklaring van gisteren verder zetten, en na hem kwam Xabier Alegria aan de beurt, die nog maar over weinig tijd beschikte, zodat de zitting verdaagd werd naar januari 2006, na de eindejaarsfeesten.
Op de terugweg werd het busje met de beklaagden tot staan gebracht door de Guardia Civil. Het voertuig werd minutieus doorzocht en alle boeken en documenten aan een grondige controle onderworpen. Dat de Guardias geen haast hadden, bewijs de tijd die ze nodig hadden: meer dan twee en een kwart uur.