Kale Borroka 1

Omwille van de behoorlijke hoeveelheid informatie, heb ik de inhoud verdeeld over 4 opeenvolgende pagina’s, met volgende onderwerpen:

• 1. Pagina 1: Inleiding en een instrument van eerste orde

  2. Pagina 2: Het ei van het serpent en een omschrijving van “Kale Borroka”

  3. Pagina 3: Een universitaire leerstoel en vooringenomenheid van de media

  4. Pagina 4: De stelling van het gebroken venster, Totum Revolutum en besluit

Inleiding

Op 22 september 2006 had het proces “Kale Borroka” of straatprotest moeten van start gaan voor de uitzonderingsrechtbank Audiencia Nacional. De razzia’s die onder impuls van de FSE-Fuerzas de Seguridad del Estado (inlichtingendienst) zowat 10 jaar (1996-1997) eerder door de Guardia Civil werden uitgevoerd, zouden eindelijk een ontknoping kennen. Het had er alle schijn van dat het een macroproces zou worden. Twaalf (12) jongeren riskeerden een opsluiting van samen 401 jaar! (een gemiddelde van iets meer dan 33 jaar per jongere).

Twaalf verdachten werden beschuldigd van 24 acties van straatgeweld tussen 1994 en 1997. De Openbare Aanklager, González Mota, eist 9 tot 58 jaar opsluiting. Joseba Mirena Sáenz de la Higuera, die 58 jaar riskeert, werd de spilfiguur genoemd.

Het proces werd echter verdaagd naar februari 2007 wegens verandering van advocaat. De nieuwe advocaat had minder dan één week tijd gekregen om de zaak voor te bereiden. De voorzitter van het Hof, Fernando García Nicolás, aanvaardde de verdaging met de opmerkelijke zinsnede: “Deze zaak is nu al 10 jaar oud, op een paar maanden meer of minder komt het nu niet aan”.

Na nieuw uitstel kon op 8 maart 2007, en dus 10 jaar na de feiten, het proces eindelijk van start gaan tegen 12 jongeren uit Navarra. De Openbare Aanklager formuleerde 26 aanklachten, eiste meer dan 400 jaar cel en een schadevergoeding van 665.590 euro’s. De toenmalige minderjarigen werden in eerste instantie aangeklaagd, maar uiteindelijk uit het proces geweerd. Zij werden wel als getuigen opgeroepen. Op 15 februari 2007 werd het proces verdaagd, omdat de voorzitster van het Hof de alom bekende Angela Murillo was (bekend van haar partijdige houding in het macroproces 18/98 dat op 21 november 2005 van start ging). Zij werd door de verdediging gewraakt.

Het proces “Kale Borroka” (straatgeweld), dat pas 10 jaar na de feiten van start gaat, is beter bekend onder de naam “Sumario 8/97”. In de eerste helft van 1997 werden in Navarra 114 jongeren gearresteerd. Het merendeel was minderjarig, maar bijna allen werden ze gefolterd. De arrestaties kwamen met golven. Dat was al een “bewijs” op zich dat ze vreselijk werden “aangepakt” en namen hadden genoemd. De zaak begon met elf jongeren uit Atarrabia die te weten kwamen dat ze door de politie werden gezocht en beslisten naar het Gerecht in Pamplona te trekken om op die manier “vrijwillig” te verschijnen. Maar dit was zonder de waard gerekend, want onderweg pakte de politie hen op en versleepte hen meteen naar Madrid.

David Abarzuza vertelde hoe ze zijn boeien zo strak aantrokken dat het enorme pijn deed. Meteen begonnen ze hem te slaan: op de teelballen, de keel, in de zij. Daarna werden vingers, duimen armen omgewrongen. Dan volgde de plastic zak (la bolsa) die over het hoofd werd getrokken tot de verstikkingsdood toe. Abarzuza dacht dat hij ging sterven. Ze bleven “la bolsa” bij herhaling over het hoofd trekken tot hij het bewustzijn dreigde te verliezen. Daarop ging het vliegensvlug naar een arts.

Een ander arrestant, die later op borg vrijkwam, kreeg de plastic zak gedurende een half uur met tussenpozen over het hoofd getrokken! Een politieman zei terloops dat ze met “hem konden doen wat ze wilden”. Ze bleven maar slaan en ze dreigden hem met een injectie het aidsvirus toe te dienen.

Juan Pablo Montoya was net 18 jaar geworden en zit daarom op het bankje van de beschuldigden. Er wordt 56 jaar tegen hem geëist! Tijdens de ondervraging werd hij door het venster geduwd met de bedreiging dat ze hem naar beneden zouden laten vallen als hij niet sprak. “Toen ik verder weigerde, haalde één hen een kleine revolver boven en haalde de haan naar achteren.”

De aanhoudingsgolven zouden zes maanden aanhouden. Het was op dat ogenblik dat de term “grupos Y” werd uitgevonden. De jongeren werden allemaal beschuldigd te horen tot “grupos Y”, een verzamelnaam voor diegenen waarvoor ze geen duidelijke verbanden (met ETA) konden aantonen, maar die wel de indruk gaf een georganiseerde organisatie te zijn.

Eind 1996 kwam een nieuwe groep van 100 politiemannen op het commissariaat in de Generaal Chinchillastraat in Pamplona. Zij hadden het bevel gekregen op zijn minst 100 arrestaties per week te verrichten. Leden van organisaties van ouders van arrestanten (GURASOAK) en familieleden van gevangenen (SENIDEAK) die wekelijks tegen deze mistoestanden protesteerden, kwamen op een avond met 50 in de cel terecht!

De uitspraak in de zaak “Sumario 8/97” volgde op 31 mei 2007.

Nog voor dat het vonnis openbaar werd gemaakt, was al geweten wat de gevolgen van het vonnis zouden zijn:

Pablo Montoya, Koldo Nikolas en Arantza Rus tot 7 jaar cel

Joseba Miren de la Higuera tot 3 jaar cel

Karlos Xabier Montoya en David Abarzuza tot 1 jaar cel

Alberto Pio en Oskar Estebariz, respectievelijk 6 en 4 maanden cel

Koldo Barberia, Mikel Auza en Asier Varela vrijspraak

Bovenop komt nog een boete van 400.000 euro’s.

Ik wil er nog eens op wijzen dat de aanklacht hoofdzakelijk gebaseerd werd op “zelfbeschuldingingen” onder foltering afgelegd. De mildere straffen die uitgesproken werden, hebben alleen betrekking op de lange termijn van 10 jaar die nodig was om tot dat onrechtvaardige vonnis te komen en om de schijn hoog te houden dat er een rechtvaardig proces geweest was. Askatasuna, de antirepressie-organisatie zegt hierover: “Een tribunaal dat veroordeelt op basis van verklaringen afgelegd onder marteling, kan niet als democratisch beschouwd worden”

Een instrument van eerste orde in de politieke strategie van de Staat

De Spaanse Justitie, althans ten aanzien van het Baskische conflict, is een instrument van eerste orde in de huidige politieke strategie van de Staat tegen de Baskische dissidentie.

Dit instrument, dat zoals gewoonlijk door regeringsleiders, politieke leiders en Spaanse kranten wordt misbruikt, mag in geen geval bekritiseerd worden, noch in politieke, noch in juridische, noch in literaire termen, door een Baskische burger. Meer nog, als een burger dit toch doet, is de prijs die hiervoor betaald wordt bijzonder hoog en leidt onherroepelijk naar gevangenisstraffen, die de normale voorziene straffen in de Código Penal of Strafwetboek overstijgen. Een mooi voorbeeld hiervan is het proces tegen Gestoras pro-Amnistía en Askatasuna (zie rubriek: "Politieke processen 6"). Deze uitgekiende, jarenlange strategie, die een aaneenschakeling is van halve waarheden en leugens, is wraakroepend.

De 4 jongeren die in de nacht van 1 op 2 oktober 2008 te Iruñea-Pamplona gearresteerd werden (krantenuittreksel 1) onder beschuldiging van lidmaatschap van de radicale jongerenorganisatie “Segi”, brengen het aantal arrestaties voor die feiten sinds de zomer van 2007 op meer dan 100, namelijk 101. Waarom zij op basis van zo een algemene beschuldiging werden opgepakt, zal verder tijdens dit betoog maar al te duidelijk worden.

Krantenuittreksel 1

2 oktober 2008

Otros cuatro jóvenes detenidos en Iruñerria acusados de ser de Segi

El juez Fernando Grande-Marlaska dirige desde ayer una nueva operación policial en Euskal Herria, que de momento se ha saldado con la detención de cuatro jóvenes de Iruñerria. Los relacionan con Segi y, según explicó el responsable de la Policía española en Nafarroa, ahora «estudian» si les pueden atribuir algún acto concreto. La operación se produce un mes después de las últimas detenciones en el herrialde.

De razzia’s, gestart op 10 juli 2007, kaderden in een strategie, opgezet door het Ministerie van Binnenlandse Zaken (minister Rubalcaba), om een einde te stellen aan wat het ministerie “dit soort terrorisme” noemde en om de voedingsbodem (dixit dat ministerie) voor ETA af te snijden. Sinds die datum zijn de politieoperaties in de 3 Baskische provincies en in Navarra schering en inslag.

Eind augustus 2008 mondde een strategie, gestart op 24 augustus 2008, uit in een operatie die toeliet om de structuur van EKIN in Navarra te onderscheppen en te ontmantelen, althans volgens Rubalcaba (krantenuittreksel 2). De minister van Binnenlandse Zaken, Rubalcaba, kon zijn vreugde niet op en verklaarde dat de Guardia Civil een excellente operatie had opgezet.

Krantenuittreksel 2

3 september 2008

Desmantelado el grupo más activo de 'kale borroka' en Navarra

Rubalcaba valora la operación contra "la cantera de ETA

"EL PAIS - Madrid

El ministro del Interior, Alfredo Pérez Rubalcaba, anunció ayer que la Guardia Civil ha desarticulado el grupo más importante de kale borroka (violencia callejera) de Navarra. La operación de las fuerzas de orden público, iniciada el 24 de agosto de 2008, se ha saldado con siete detenciones, entre ellas la de su máximo responsable. También da por desarticulada la estructura de Ekin en Navarra.

>>>>>>>>