Igor Angulo en Roberto Saiz

Igor Miguel Angulo Iturrate werd opgesloten op 1 december 1996 en verbleef in de gevangenis van Cuenca vanaf maart 2001. In de gevangenis van Cuenca, op 600 km afstand van zijn stadje, Santurtzi, in Baskenland, werd vanmorgen om 8.00 uur de 32-jarige politieke gevangene, Igor Miguel Angulo Iturrate,dood aangetroffen, verhangen aan het celraam met een lederen koord, afkomstig van een lederen wijnzak (bota). Eigenaardig is dat de handen op zijn rug met lederen veters vastgebonden waren, maar volgens de gevangenisdirectie heeft hij dat zelf gedaan om de daad niet te kunnen onderbreken.. Angulo had de handen op de rug gebonden en naast hem stond een stoel (?). In 2001 was hij naar Cuenca overgebracht nadat hij al vastzat in Carabanchel, Cuenca, Soto del Real, Curtis, Aranjuez en ten slotte opnieuw in Cuenca. Als bijkomende straf, behalve de grote afstand tot zijn woonplaats, was dat Angulo er als enige Bask verbleef en dit reeds vier jaren lang. Er zou geen afscheidsbrief gevonden zijn en er was, volgens "bepaalde" bronnen binnen de gevangenis, absoluut geen sprake van psychologische problemen.”

Igor Angulo werd op 29.11.96 om 4 uur ’s nachts in Iruñea-Pamplona van het bed gelicht door de Guardia Civil en daarbij werd hij meteen bewusteloos geslagen met een geweerkolf. De hoofdwonde werd met vijf hechtingen gedicht. De slagen, bedreigingen (met het aanbrengen van elektroden, enz..) bleven twee dagen duren! Hij werd tot 34 jaar veroordeeld op beschuldiging van lidmaatschap van het ETA-comando "Nafarroa” (Navarra), hoewel hem geen enkele aanslag in de schoenen werd geschoven!

Askatasuna klaagt aan dat “Angulo stierf ten gevolge van de criminele politiek van gevangenenspreiding, die tot dit doel uitgetekend werd.”

De PNV vraag uitleg over de omstandigheden aan de directeur van de "Instituciones Penitenciarias", Mercedes Gallizo. Emilio Olabarría. Minister van Binnenlandse Zaken, José Antonio Alonso, heeft verzekerd dat er een onderzoek komt.

De "waardigheid" van Dignidad y Justitia

Morgen, 01.03.2006, wordt het stoffelijke overschot van Angulo via Barakaldo, Sestao en Portugalete naar zijn geboorteplaats gebracht in Santurtzi. Volgens Askatasuna wordt de lijkstoet verwacht om 15.00u en wordt er opgeroepen om een laatste hulde te brengen aan de overleden politieke gevangene.

Het lichaam van Angulo werd vandaag, 01.03.2006, om 17.30u met de nodige eer ontvangen op het kerkhof van Santurtzi, waar meer dan 500 personen een laatste groet brachten.

Lo han matado - Ze hebben hem gedood

De familie van Igor Angulo zet vraagtekens bij het overlijden van hun zoon hoewel ze maar weinig gegevens hebben. Zo zou hij volgens de eerste gegevens verhangen gevonden zijn aan het celraam. Toen de lijkschouwers ter plaatse kwamen, lag hij op zijn brits. De gegevens werden dan maar veranderd “verhangen aan het opklapbed.” Verder werd niemand verwittigd van de autopsie die in de gevangenis plaatsvond en die duurde van 9.30u tot 15.30u, terwijl dit doorgaans slechts twee uren in beslag neemt. Zijn vriendin, die de avond voordien met Angelu, belde, verklaart dat zijn gemoedstoestand niet wees op een naderende zelfmoord. Met andere vrienden, die hem enkele dagen eerder hadden bezocht, had hij zijn toekomstplannen besproken. Vreemd is ook dat een “eerstegraads gevangene” leren veters (voor het vervaardigen van armbandjes) tot zijn beschikking had om zijn polsen samen te binden en om zich op te hangen. Een “eerstegraads gevangene” krijgt helemaal niets! “Eerst hadden ze hem verboden zijn Graduaat af te maken en nadien mocht hij zelfs geen armbandjes vervaardigen!” Waar komen die lederen veters dan vandaan?

Bij aanvang van de zitting in de Zaak 18/98, waarin een vijftigtal Basken terechtstaan, kwam het tot een incident toen de beschuldigden en de burgerlijke partij elkaar op de trappen van het gebouw tegen het lijf liepen. Daniel Portero, voorzitter van de “Vereniging Slachtoffers Justitie en Waardigheid” meende in het bijzijn van de beschuldigde Basken een fles cider te moeten open trekken om de dood van Igor Angulo te vieren. Van “waardigheid” gesproken! Eén van de beschuldigden, de radicale Baskische advocaat, Txema Matanzas, trok de fles uit de handen van Portero en goot ze leeg, vóór de tv-camera’s. De beschuldigden haalden daarop, ten teken van rouw, een Baskische Ikurriña met een zwart rouwlint te voorschijn, waarop Portero en de zijnen sweaters met een Spaanse vlag aantrokken. Er deden zich verder geen incidenten voor. De eerlijkheid gebiedt hier te melden dat de vader van Daniel Portero, Luis Portero, in het jaar 2000, in zijn functie van Openbaar Aanklager van het Hooggerechtshof van Andaluzië, door ETA werd “terechtgesteld”.

Und kein Ende...

Roberto Saiz Olmos, "Baru"

Een paar dagen na Angulo overleed Roberto Saiz Olmos, "Baru", op 2 maart 2006 in de gevangenis van Aranjuez, als gevolg van een hartaanval.

Saiz was afkomstig uit Portugalete, was 38 jaar oud en afgevaardigde van LAB in Osakidetza. Hij werd, samen met zijn levensgezellin, opgepakt door de Ertzaintza op 11 september 2003, verdacht van huisvesting van een ETA-militant. Hij heeft een aanklacht ingediend wegens foltering gedurende de 5 dag die hij incomunicado verbleef in de kazerne van de Ertzaintza te Arkaute. Hij bevond zich nog altijd in voorhechtenis in afwachting van zijn proces.

Hij klaagde al geruime tijd over pijn in de borststreek, werd op 12.02.2006 onderzocht op de cardiologische dienst van het Hospital Gregorio Marañón, waar hij een elektrocardiogram kreeg en goed bevonden werd voor verdere gevangenisdienst. Aan dit tempo zal het probleem van de spreiding van de gevangenen vlug opgelost zijn.

De assen van Roberto Saiz, "Baru", werden vandaag, 13.03.2006 , door zijn familie en zijn vrienden uitgestrooid van op een boot in La Canilla.

In gevangenschap overleden