Brutale slachtingen

Vermeldenswaard is ook dat bij het begin van het jaar 1985 Gaby Mouesca in hongerstaking was gegaan, omdat de veelvuldige aanvragen voor transfer naar de gevangenis van Bayonne telkens werden afgewezen. Op de 32ste dag van de hongerstaking moest hij opgenomen worden in het ziekenhuis en het resultaat van actie bleef een weigering. Later op het jaar ontsnapte hij aan een poging tot vergiftiging door een GALeux die ook opgesloten zat in Pau.

Maddi Héguy, militante abertzale uit Hélette, werd gearresteerd dankzij de indicaties van een zekere André Olhagaray. Ontstekers en dynamiet werden gevonden in een kelder van een residentie te Anglet, waarvan Maddy Héguy. Maddi werd opgesloten in de gevangenis van Pau.

Ondanks de vele arrestaties en de zware straffen die dit met zich meebracht, bleef Iparretarrak niet stilzitten. Aanslagen op de wagen van procureur Mignonat te Bayonne, op de gendarmerie van Mauléon en Saint-Jean-de-Luz, op de plezierhaven van Anglet, op het Hôtel Moderne te Saint-Jean-de-Luz, op het Paleis van Justitie te Bayonne, op het politiecommissariaat van de gerechtelijke politie te Bayonne, op het vakantiepark van Sourraide...

Seaska, de federatie van de scholen met onderwijs in het het Euskara, trekt in februari aan de alarmbel: het deficit wordt groter en groter, zoadat de 80 leerkrachten maar de helft van hun salaris, 4240 francs, kunnen uitbetaald worden. De oplossing is een verbetering van de conventie getekend door Seaska en Nationale Opvoeding.

In Bayonne gaan de ouders van Seaska over tot de bezetting van de gebouwen van de "Inspection Départementale de l'Education nationale". De geheime politie van de SID (Service d'information et documentation) evacueren zo gewelddadig de manifestanten dat de SAMU verschillende gewonden moet afvoeren.

De operatie "escargot" (slakkengangetje met wagen) georganiseerd door de ouders van Seaska op de drukke RN10, tussen Bayonne en Saint-Jean-de-Luz, mobiliseert een compagnie van de CRS, een helikopter en een vloedgolf aan gendarmes. De "bouchon" van Seaska was een ongekend succesverhaal!

Artikel 56 van de "110 propositions" van Mitterrand uit 1981, betreffende "les langues et cultures de France", wordt met de glimlach op de lippen door Jack Lang naar een raad van wijzen verwezen.

Een nieuwe beweging komt in november tot stand: EMA ( Mouvement de la Gauche Abertzale-Eskerreko Mugimendu Abertzaleak).

Akkoord tussen Seaska en Opvoeding over de integratie van de Iskastolak in de hiërarchie van het openbaar onderwijs.

Integratie herroepen, in januari 1986, door de Grondwettelijk Raad.

In februari 1986 is er een proces tegen vier vermoedelijke leden van ETA, na de ontdekking van een "zulo" (schuilplaats) te Anglet, waar wapens gevonden werden. Verdict : 5 jaar cel voor elk van hen en het verbod om zich gedurende 7 jaar te vestigen of te verblijven in de 9 grensdepartementen met Spanje. Nog in februari worden in minder dan 10 dagen tijd 3 aanslagen gepleegd door de huurlingen van GAL: te Bidarray, wordt Christian Machicotte, een jonge Parisienne van 16, vermoord; 5 personen waaronder 2 kinderen worden zwaar geblesseerd tijdens een vuurgevecht in de bar Batxoki te Bayonne ; in Saint-Jean-de-Luz, raakt een "réfugié" gewond door een moordenaar van GAl. De dader werd door de bevolking achternagezeten en aangehouden.

Opgesloten sedert januari 1985, en reeds veroordeeld tot 4 jaar cel voor de aanslag op de gendarmerie van Mauléon, wordt Panpi nogmaals veroordeeld in maart 1986 voor de aanslag op de in aanbouw zijnde gendarmerie te Lecumberry. Uit het proces wordt vernomen dat de eigenaar niet de Staat is, maar een particulier, Monsieur Landaburu, waarmee de gendarmerie een pachtcontract heeft getekend. Die informatie zal zijn belang nog bewijzen in de jaren die komen. Want Landaburu zal, niettegenstaande de ruime verzekeringsvergoeding die hij incasseerde van de verzekering, Panpi blijven vervolgen om munt te slaan uit zijn bezittingen, zijn bankrekeningen, zijn werkgereedschap en zijn hoeve Munoa. Ondertussen werd Panpi opnieuw veroordeeld tot 5 jaar, bevestigd voor het Hof van Beroep in juli.

Een andere actualiteit uit deze zomermaand is de arrestatie van Pipo Eyherabide, Filipe Arruti et Jean Lopez, alle drie beschuldigd van "association de malfaiteurs". Jean Lopez wordt vrijgelaten in oktober, maar de volgende maand reeds terug aangehouden op bevel van de Kamer van Inbeschuldigingstelling van Pau.

Nog in juli vaardigt de Franse regering een ordonnantie uit, daterend van 2 november 1945, waarbij een vluchteling onvoorwaardelijk en op ieder moment aan zijn land van herkomst kan uitgeleverd worden. Die procedure wordt de "procédure d'urgence absolue" genoemd. Het eerste slachtoffer hiervan is de Baskische politieke vluchteling José Varona Lopez, die overgeleverd wordt op 18 juli 1986 aan de willekeur van de Spaanse politie. Tegen het einde van het jaar loopt de teller op tot 30.

In oktober komt de eerste editie van de "semaine des prisonniers" op gang. Deze week werd samen georganiseerd door CAR (Commission Anti-Répression) en Ahaideak (de associatie van familieleden van gevangen militanten).

In november worden in een "zulo", in de onderneming Sokoa te Hendaye, wapens ontdekt. Zes arbeiders, afkomstig uit Hegoalde, worden volgens de "procédure d'urgence absolue" uitgewezen, de chef-magazijnier en de PDG van Sakoa, Patxi Noblia, worden opgesloten. Noblia wordt in voorlopige vrijheid gesteld in december.

Eerste deelname van EMA ( Mouvement de la Gauche Abertzale) aan de wetgevende verkiezingen. De resultaten schommelen tussen 2,81% aan de kust en 5,86% in het binnenland. Bij de regionale verkiezingen is het resultaat 4,2% van de uitgebrachte stemmen.

Het eerste nummer van het tweetalig weekblad "Ekaitza" verschijnt ter gelegenheid van de Aberri Eguna te Ustaritz.

Opschudding in de pers

In de nacht van 13 op 14 december 1986 ontvoerde een commando van Iparretarrak (verkleed als gendarmes) de gevangenisdirecteur van Pau en gingen met hem naar zijn gevangenis om er een "gevangenenverhuis" te fingeren (als meerdere nationalisten in één gevangenis zitten, worden ze uit elkaar gehaald en naar een andere gevangenis overgebracht).

En dat lukte, want het was de directeur zelf die de opdracht gaf! Stel je dat voor! Twee kopstukken van IK (Iparretarrak): Gabi Mouesca en Maddi Heguy, konden op die manier heel simpel de gevangenis verlaten en de vrijheid kiezen. Gabi Mouesca bleef ondergedoken tot 11 juli 1987, toen hij gearresteerd werd in Argelès Gazost.

Mouesca heeft nu een officiële functie maar klaagt nog steeds de mistoestanden in de gevangenissen aan...Maddi Heguy verongelukte op 21 juni 2001, toen zij weggebracht werd na een arrestatie door agenten van de PAF (Police des Aires et des Frontières). De combi met Maddi en gendarmes werd gecrasht door de sneltrein Paris-Madrid.

>>>>>>>>