Broek

Toneel: Broek (Kees van Koten)

“Hallo, hallo, juffrouw? Ja, juffrouw? Juffrouw? Juffrouw ... ik bel u nog even over die donkerblauwe broek, maat zesenveertig. Drie weken geleden heb ik bij uw zaak een donkerblauw kostuum gekocht, maar de pantalon van dat kostuum … hallo?, Hallo, juffrouw?"

“Een ogenblikje meneer."
"Domdoedelomdoedelompompom."
"Op wie wacht u?"
"Ja, ik weet het niet. Ik had net een juffrouw aan de lijn en die juffrouw zei: “Een ogenblikje.”
"Dat weet ik, ja, die juffrouw was ik. Maar op wie wacht u dan?"
"Ik wacht op niemand. Ik heb nog geeneens de kans gekregen om m'n verhaal te vertellen. U had mij namelijk nog niet doorverbonden."
"Met wie wilt u dan worden doorverbonden?"
“Dat weet ik niet, juffrouw. Dat wou ik u nou juist vragen."
"Waar gaat het dan over, meneer?"
"’t Gaat over een broek. Kijk, drie weken geleden..."
“Ja, kijk meneer, als u dat voortaan nou meteen zegt, dat het over een broek gaat, dan weet ik tenminste met wie ik u moet doorverbinden."
"Ja, juffrouw."
Blijft u even aan het toestel, dan geef ik u de pantalonafdeling."
"Ja, juffrouw.”
" 'n Ogenblikje, dan zet ik u over op het andere toestel."
"Goed, juffrouw."
“Domdoedelomdoedelompompom."
"Met De Bruin, pantalonafdeling."
“Ah, meneer De Bruin. Meneer De Bruin, u herinnert zich misschien nog wel dat ik drie weken geleden bij u of bij één van uw collega's een donkerblauwe pantalon, maat 46, heb achtergelaten."
"Een donkerblauwe zesenveertig?"
" Jawel... "
“ 'n Ogenblikje, ik zal het even checken."
"Domdoedelomdoedelompompom."
"Hallo?"
"Ja, meneer De Bruin."
“D'er is hier niks bekend van een donkerblauwe zesenveertig,meneer. D'er is wel een groene tweeënveertig gevonden.”

"Maar ik heb hem nota bene zelf afgegeven aan de verkoper. D'er is nog een coupeur bij geweest.
Die heeft hem persoonlijk helemaal afgespeld."
"Afgespeld?"
“Ja. Met krijtstrepen en zo. En dinsdag twee weken geleden zou ie klaar zijn geweest, die broek."
" Wacht nou 's even, meneer, wacht nou ’s even!. U vertelt mij net dat u uw broek bent verloren. Dat u uw donkerblauwe vierenveertig..."
" ... zesenveertig ... "
" Goed, dat u dus een donkerblauwe zesenveertig, dat u die in de paskamer hebt laten hangen. Dus vandaar, dat ik even laat informeren af er iemand van de collega's misschien een zesenveertig is tegengekomen."
“Jawel, meneer De Bruin.”
"Maar nee, nou blijkt uit de loop van dit gesprek dat uw broek vermaakt moest worden. Kijk, als u dat in het vervolg nou meteen zegt, want wij hebben hier ook meer aan ons hoofd, meneer!" "Natuurlijk, meneer De Bruin."
"Maar allez, de klant is koning, zullen we maar zeggen. Dus als u mij nou nog één keer in telegramstijl dat verhaal van die broek van u wilt vertellen, dan kan ik 's zien of er misschien iets aan te doen is."
"Kijk, meneer De Bruin: drie weken geleden kocht ik bij uw zaak een donkerblauw lichtweight kostuum. Het colbert zat ..."
"Maar wat doet u dan in godsnaam op de afdeling pantalons! Hoe kan u nou van de afdeling pantalons verwachten, dat wij hier iets van kostuums afweten?"
"Zou u me dan misschien kunnen doorverbinden met de kostuumafdeling?"
"Dan moet ik u terugzetten op de telefoniste."
"Gaat dat niet direct?"
"Nee, meneer, dat gaat niet direct. Blijft u even aan het toestel?"
“Centrale. Een ogenblikje, alstublieft."
"Domdoedelomdoedelompompom."
" Centrale. Op wie wacht u?"
"Ja, juffrouw, daar ben ik weer met mijn broek."
"Hoe bedoelt u?"
"Nou kijk… vijf minuten geleden heb ik u dat verhaal verteld van die donkerblauwe pantalon. U weet wel."
"Ja, dan denk ik, dat u mijn collega heeft gesproken. De andere telefoniste. Die is gaan lunchen."
"Oh juist, ja."
"Maar dan lijkt het me het beste dat ik u even doorverbind met de afdeling pantalons. Blijft u even aan de lijn?"
"Nee juffrouw, juffrouw ..."
"Met De Bruin, pantalonafdeling."