9 januari

Overweging Ari van Buuren

DOOP van de HEER – 9 januari 2022

Jesaja 40, 1-5.9-11 Lucas 3, 15-16.21-22

Het thema van vandaag is: De Kracht van het Doop-Sacrament.

  • 1

Onze ouders hebben ons als baby laten dopen. Sommigen van ons hebben zich als nieuwe gelovigen volwassen laten dopen.

Het liefst zou ik nu even de kerk willen inlopen om enkelen van u te interviewen:

‘Hoe ervaart u de kracht van uw Doop? Beamen wij onze Doop nog? Steekt u uw Doopkaars nog wel ’s aan? En als die is opgebrand koopt u dan een nieuwe kaars?’

Neemt u deze 4 vragen straks maar ‘s mee naar huis.

  • 2

Ik heb nóg wel een paar vragen. Mag wat u betreft het Licht van Christus blijven branden? Het moet immers blijven branden. Het is er toch om doorgegeven te worden?! Dat wordt beloofd door ouders, als zij hun kinderen laten dopen…

Wij zijn gedoopt! Sindsdien woont de kracht van Christus’ liefde in ons binnenste, in onze ziel. Zijn we ons dat bewust? Léven we daarmee?

Wij zijn gedoopt. De Doop is ook het sacrament van de gemeenschap. Samen zijn we het Lichaam van Christus op aarde. Mag, kan Christus groot worden in wat we geloven en in alles wat we doen? Of houden we hem klein?…

  • 3

Het Doopsel en het Vormsel zijn de eerste sacramenten ter initiatie in het geloof.

We mogen zo vieren, dat God telkens het initiatief neemt.

De vraag is, hoe wij als ouders en andere volwassenen op Gods initiatieven reageren.

Wie ècht en blijvend reageert kan Gods kracht gaan leren ervaren…

Er zijn alom mensen of heiligen van vroeger en nu, die ons hiertoe inspireren.

Desmond Tutu, de zwarte Zuid-Afrikaanse Anglicaanse aartsbisschop die kort geleden op Tweede Kerstdag 2021 stierf, is zo iemand.

  • 4

Het Kerstfeest – nog maar 3 weken geleden! – is ook een en al initiatie.

We vierden Gods initiatief allereerst richting Maria, dat Jezus werd geboren. Randfiguren zoals de herders bij Bethlehem èn wetenschappers zoals de wijzen uit het Oosten reageerden als eersten.

Vandaag vieren we, dat Jezus zich als 30-jarige laat dopen door Johannes de Doper. Over de tijd tussen Jezus’ als 12-jarige en als 30-jarige schrijft Lucas (2,52) heel kort alleen maar dit: “En met de jaren nam Jezus toe in wijsheid en welgevalligheid bij God en de mensen. “

En nu, in het nieuwe jaar 2022, gaat het er om dat wij Christus opnieuw ruimte geven in ons leven.

Groeien wij weer met Hem mee in wijsheid en liefde en passie, Pasen tegemoet? In de Paasnacht hernieuwen wij ook de Doopbeloften. En worden soms volwassenen gedoopt.

  • 5

Over de kracht van het sacrament van de Doop schrijft de apostel Paulus met deze diepzinnige, krachtige en poëtische woorden (in Romeinen 6):

“Hoe zouden wij nog in zonde leven, wij die dood zijn voor de zonde?

Gij weet toch, dat de doop, waardoor wij één zijn geworden met Christus Jezus, ons heeft doen delen in zijn dood? Door de doop in zijn dood zijn wij met Hem begraven, opdat ook wij, zoals Christus door de macht van zijn Vader uit de doden is opgewekt, een nieuw leven zouden leiden.”

Ruim 3 jaren geleden: op zondag 18 december 2018 vond de presentatie van pater Marianus als onze pastor plaats. Waarom zeg ik dat? Omdat hij toen in zijn preek όόk iets over de Doop zei, wat hij nog wel ’s herhaalt.

Wij zijn gedoopt! Dit betekent volgens pastoor Marianus, dat we geroepen zijn om Koning, Priester en Profeet te zijn. Dat heeft te maken met leiderschap, zuiverheid en verkondiging in woord èn daad. De vraag is en blijft, of en hoe wij dit waar maken – ook in 2022…

  • 6

Zelf heb ik een bijzondere Doop-herinnering uit de tijd, dat ik als ziekenhuispastor elf jaren (1982-1993) in het psychiatrisch ziekenhuis van Deventer werkte.

Een kerkvrijwilligster wilde haar kindje graag laten dopen in onze Elisabethskapel: in het midden van de patiënten, van wie zij zo hield. Het werd een prachtige viering.

De maandag erna kwam Annie bij mij langs. Zij was een simpele ziel, verblijfspatiënt die al jaren in de inrichting woonde. Ze was een ‘poppen-vrouwtje’: altijd liep ze met tassen vol poppen te sjouwen. Die poppen waren haar kindjes. “Ach, pastor, vroeg ze nu, wilt u ook mijn poppen dopen?!” Zo ontroerend! Ik had het bijna gedaan…

De zonde en het kwaad, ja alle kwaad van de wereld – zij hebben geen vat meer op ons, zegt Paulus. Zeggen wij het hem na? Ons leven is en blijft een nieuw, vernieuwd en vernieuwend leven. Wij mogen samen met Christus licht en zout in de wereld zijn.

Door die genade bestreed Bisschop Tutu haat met liefde en vergeving. Het ging hem om waarheid en verzoening.

Hij riep blanken en zwarten op! Toon elkaar je wonden, wórd zo geheeld, genees elkaar. Dàt is de kracht van Christus!

Johannes de Doper doopte symbolisch met water. Maar Christus doopt met de Heilige Geest en met vuur! Zό zijn ook wij gedoopt. Dàt is de kracht van het Sacrament van de Doop. Betonen wij ons – soms? – nog wel gedoopte: vurige mensen?

  • 7

Laat ik eindigen met woorden van Jesaja en de Tussenzang.

Jesaja zegt, dat God met kracht komt! En die kracht is notabene, dat God de Herder ons als zijn schapen geleiden zal met zachte hand.

De Tussenzang vat aan het eind de kracht van het Sacrament van de Doop mooi samen: “Verlos ons van het kwade, o Heer, en maak het waar dat wij met U gedoopt zijn ten dienste van elkaar.”

In de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest. Amen