7 mei

Overweging Ari van Buuren

Handelingen 6, 1-7; Johannes 14, 1-12

 

In het voorbereidingsgesprek dat wij voor deze Viering samen met Meerklank hadden kwam vooral het thema ‘Vertrouwen’ boven. Toen Jezus voorgoed ging vertrekken van deze onze aarde wilde Hij ons bemoedigen. Als Hij oproept tot geloof roept Hij vooral ook op tot vertrouwen. Jezus zegt zelfs met zoveel woorden: “Wat ik heb gedaan aan vrede en verzoening kunnen jullie óók doen! Ja, zelfs méér!…” Dat is niet te geloven. Maar Jezus zei het zelf. Dàt willen we nader verkennen…

 

Herdenken èn vertrouwen-houden zijn dezer dagen wel hoofdthema’s. Op 4 mei herdachten wij de Nederlandse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog in Europa en Azië. Altijd weer is er een bloemenhulde op de avond van de vierde mei in onze Mariakapel.

In die kapel is een gedenksteen voor de parochianen, die zijn ‘weggevoerd en niet teruggekomen’. Ook is er een gedenksteen voor mensen, die in het toenmalige Nederlands-Indië zijn omgekomen. Destijds liep Doki Krug altijd voorop in de stoet naar de Mariakapel.

Veelbetekenend was ook de onverwachtse komst naar Nederland van de Oekraïense president Zelensky op 4 mei. De oorlog van Rusland tegen Oekraïne gaat maar door. Daarom vroeg Zelensky om meer wapenhulp en bepleitte hij berechting van de oorlogsmisdadigers.

Hoe moet dat verder?

 

Het blijft gaan om gerechtigheid en vrede. Dat is de blijvende les van 4 en 5 mei. Als we daar geen gehoor aan geven zijn we het Feest van de Vrijheid niet waard.

Weten we het nog? – op 6 mei 2002 werd Pim Fortuyn bruut vermoord. En gisteren was het opnieuw 6 mei, en vond in de Westminster Abbey de Kroningsmis van de Engelse Koning Charles III plaats.

Aan het begin van deze (voor onze Nederlandse begrippen mooie, maar wat overdadige) viering heette een jong koorlid namens de kinderen van Gods Koninkrijk de Majesteit welkom in de naam van de Koning der koningen – Christus dus!

En King Charles antwoordde: “In de naam van de Koning der koningen en naar zijn voorbeeld kom ik niet om te worden gediend, maar om te dienen.”

Wat een mooi uitgangspunt is dit voor alle mensen, die waar ook ter wereld en in welke positie ook met macht en gezag zijn bekleed!

 

‘Niet heersen, maar dienen’: dàt was en is het programma van Jezus.

Vandaag zegt Hij in de Evangelielezing tegen ons: “Als je niet gelooft, dat God de Vader in mij woont – geloof het dan tenminste omwille van mijn werken. Waarachtig, ik zeg u: wie in mij gelooft zal de werken die ik doe óók doen – ja nog grótere werken dan deze. Want ik ga heen, ik ga vooruit naar de Vader…”

Dit is toch ongelofelijk wat Jezus zegt?

Kunnen of durven wij ons hieraan spiegelen? Volgens Jezus zèlf kunnen wij doen wat Hij deed, en zelfs nog meer of grootser dan Hij!

‘Het is een voorspelling, het is een belofte èn het is een opdracht’ zeiden wij tegen elkaar bij de voorbereiding van deze viering met Meerklank.

Jezus zal met Hemelvaart vertrekken.

Tevoren: in zijn grote afscheidsgesprek volgens Johannes (13,31-17,26) wil Hij zijn leerlingen troost en rust en moed geven. Al doende zetten wij de Missie van Jezus voort, en stellen wij zogezegd zijn kracht in lichaam en ziel present!…

Zo simpel is het. Zó simpel?….

 

Het afscheidsgesprek – na de voetwassing door Jezus – zet Hij in met het geven van de opdracht (Johannes 13,34-35) : “Een nieuw gebod geef ik u: dat u elkaar liefhebt zoals ik ú liefgehad heb. Hieraan zal men u als mijn leerlingen herkennen!…”

Eerst noemden wij bij de voorbereiding allerlei namen van grote mensen als voorbeeld – b.v. mannen zoals Martin Luther King, Oscar Romero, Gandhi en vrouwen zoals Florence Nightingale, Jane Goodall en Majoor Bosshardt.

Beter is het om onze eigen en om elkaars namen in te vullen! “Er is in het huis van God op aarde zoals in de hemel ruimte voor velen”, zegt Jezus.

 

Zijn wij, wij als leerlingen van Jezus, herkenbaar? – dàt is de vraag!

Zó werden Tomas en Filippus door de Christus gecorrigeerd: “Kom nou! Jullie weten de weg! En jullie kennen mij al langer dan vandaag!”

Zó kwamen de 12 apostelen tot een betere, efficiëntere organisatie van de vroege kerk. Er dreigde toen een tegenstelling tussen de Hellenisten en de Hebreeën. De Griekstalige weduwen werden verwaarloosd. De apostelen belegden een soort synode en ze creëerden het nieuwe ambt van diaken. De eerste 7 diakenen werden aangesteld.

Caritas blijft nodig. Meerklank zong immers in het Openingslied 7 keren: “Je naaste schreeuwt om jou!…”

 

Laten wij kortom samen diaconie, moed, rust en troost mobiliseren.

De Heilige Geest is hierin de dragende en de aanjagende kracht!

Durf Christus in de ander aanwezig te zien.

Laat zijn bloed door onze aderen stromen!

 

Dàt heet geloof. Of beter nog: vertrouwen! Het Griekse woord ‘pistis’ wordt heel vaak met geloof vertaald, maar het duidt nog veel meer op Vertrouwen.

 

Geloof is eerder betrouwbaar en dienstbaar dan bewijsbaar. Of niet soms?….