2 april
Ari van Buuren - Goede Vrijdag
Lieve Mensen-van-God uit De Bron en uit de Martelaren-parochie!
1
Mag ik enkele gedachten ter meditatie aan u voorleggen? Ze zijn nog wat ongepolijst.
U kunt zelf verder polijsten.
2
Al drie jaren op rij zijn er bijzondere omstandigheden rond de Goede Vrijdag.
Met de huidige bijzondere omstandigheden van 2021 rond Goede Vrijdag bedoel ik die in de afgelopen ruim twee weken.
Mark Rutte kreeg 17 dagen geleden bij de verkiezingen nog bijna 2 miljoen stemmen. Maar vannacht ontkwam hij nèt aan een motie van wantrouwen, niet aan een motie van afkeuring.
Het kan verkeren – in heel korte tijd! In de nieuwe Tweede Kamer ging het opeens zinderend en emotioneel over macht, over intriges, over vergeetachtigheid èn over de aloude vraag van Pilatus: wat is waarheid?
Nee – we zijn nog lang niet de Nieuwe Mens, die wij met en door Christus kunnen worden…
3
Herinneren we ons nog de bijzondere omstandigheden rond Goede Vrijdag van 2 jaren geleden: in 2019?
Toen was er op de maandag vòòr Goede Vrijdag: 15 april brand in de Nôtre Dame, de Onze Lieve Vrouwe of Maria-kerk van Parijs.
Deze eeuwenoude kerk met miljoenen bezoekers per jaar stond opeens in lichterlaaie. Haar brandende dak spuwde vuur naar de hemel, voordat het naar beneden stortte. De beelden ervan schokten Parijs, schokten ook ons. Opnieuw werden de Kerst-woorden van Simeon tot Maria waar: “Er zal een zwaard door uw ziel gaan.”
Mensen huilden, baden, zongen. Er klonken oude en bijna vergeten woorden in Frankrijk en in andere Europese landen. Zelfs zei men – en ja, ik citeer letterlijk: ‘Deze brand treft misschien wel de ziel van onze cultuur, de ziel van Christus, onze eigen ziel en de ziel van ons geloof.’
“Laten wij ook wàkker worden!” zeiden we tijdens de Goede Vrijdagviering hier in de kerk tegen elkaar. Het was een vurige Goede Vrijdag in 2019. Weten we dat nog wel?
4
En toen werd alles anders.
Het was 8 maanden later, december 2019 dat in China in Wuhan het coronavirus opdook.
Toen leek dat nog ver weg.
Maar de dag na Aswoensdag, op 27 februari 2020 bereikte de corona ook Nederland. Op 11 maart 2020 verklaarde de WHO, de Wereld Gezondheids-Organisatie dat de uitbraak van Covid-19 een pandemie was.
Een pandemie is ook een soort brand. Het is een stille wereldwijde ‘ziekte-brand’.
Vanaf 15 maart mochten we als kerken geen vieringen, geen kerkdiensten houden.
En de Goede Vrijdag mochten we op 10 april 2020 – dus voor het éérst in de geschiedenis – niet in onze kerken vieren. Hier was er ’s middags geen Kruiswegviering. En er was ook geen meditatieve Goede Vrijdagavond-viering.
De Hofkerk zetten we open om een kaarsje aan te kunnen steken of te bidden. Verder was het stil in de kerk….
Het was een stille Goede Vrijdag in 2020.
5
Weet u nog, hoe u Goede Vrijdag 2019 en 2020 beleefde?
Ik noemde Goede Vrijdag 2019 een vurige dag, waarop we wakker werden door de brand in de Parijse Nôtre Dame-kerk. En Goede Vrijdag 2020 was een dag van verstilling.
En nu is het Goede Vrijdag 2021.
Hoe staan wij er nu in? Leeft, lijdt, sterft en verrijst Christus nog in onze ziel?
Leven we nog wakker en waakzaam, zoals de lijdende Christus aan zijn leerlingen vroeg?
Kunnen we tegenslag verdragen of uithouden?
Leven we vurig? Of: leven we verstild? Leven we om te hebben – of om te zijn?…
6
Als student, theologisch student werd ik op een gegeven moment diep geraakt door een gedachte (Pensée 919) van Blaise Pascal (1623-1662).
Deze: ‘Jezus zal in doodsstrijd (agonie) zijn tot aan het einde van de wereld. Gedurende die tijd moeten we niet slapen.’
Sindsdien voel ik mijzelf daarbij betrokken… Ik geef het u graag door!
7
Bij de Twaalfde Kruis-Statie: ‘Jezus sterft aan het kruis’ krijg ik vaak een brok in mijn keel.
Bij die statie lezen we vaak het laatste Kruiswoord van Jezus: “In Uw handen beveel ik mijn geest.”
Deze woorden zijn uit het Joodse avondgebed, ontleend aan Psalm 31,6.
Stelt u zich voor: Moeder Maria heeft dit elke avond met haar zoontje Jezus gebeden!
Wat warm en intiem…
De stervende Jezus aan het Kruis heeft nèt zijn moeder een nieuwe zoon en zijn vriend een nieuwe moeder gegeven. Doen wij hem dat na b.v. in de mantelzorg?
Tenslotte bidt de grote Jezus zijn kindergebedje luid en duidelijk, Want hij heeft zijn missie volbracht. Hij boog zijn hoofd en gaf de geest. Hij gaf òns zijn Geest.
Mogen wij met Hem leven en sterven en verrijzen.
In de Naam van de Vader, en van de Zoon en van de Heilige Geest. Amen