5 december

Beste parochianen hier en online, lieve kinderen, lieve gezinnen,

Vandaag hebben we weer een mooie en vrolijke gezinsviering. Het is de tweede zondag van de advent. Wat betekent dat? Wij zien al twee kaarsen branden in onze adventskrans. Het wordt steeds lichter! Wij zijn onderweg. Wij wachten op iets dat komen gaat. Maar wat dan? ‘Adventus’ is het Latijnse woord voor ‘komst’. Jezus komt, met Kerst vieren wij zijn geboorte. En wat doen we als iemand bij ons op bezoek komt? Wij bereiden ons voor! Door ons huis te opruimen, lekkere hapjes te maken en onszelf daarvoor gereed te maken. Dus, hoe kunnen we ons voorbereiden op Kerst?

Wij beginnen met een Adventskrans. Ik ging op zoek naar wat dat echt betekent. Weten jullie dat wel?

Dat is een krans van dennentakken, met vier kaarsen erop. Hij staat voor een heleboel dingen: het dennengroen verwijst naar de kerstboom en dus naar Kerstmis. Groen staat ook voor levenskracht, voor nieuw leven. De cirkel stelt Gods eeuwige liefde voor. De vorm van een krans heeft te maken met een huldiging of kroning: die van Jezus. En wat hebben de verhalen van vandaag te maken met het voorbereiden op kerst? Nou, dan moeten we ons afvragen: wat doen we als wij een gast goed willen ontvangen? Wij luisteren naar hem! Wij luisteren naar wat onze gast leuk, mooi en lekker vindt. En zo gaat het ook in deze verhalen.

Het eerste verhaal van vandaag gaat over Sint Nicolaas, Sinterklaas. In het verhaal redt hij de dochters van een oude man en de oude man zelf, door geld aan ze te geven. Hij doet dat niet om iedereen te laten zien hoe goed hij is, maar gewoon omdat hij mensen wil helpen. Toen ik het verhaal las tijdens het voorbereiden van deze viering, vond ik wat er gebeurde heel erg voor de vader van de meisjes. Als ouders willen we altijd het beste voor onze kinderen doen, maar soms is dat niet genoeg… Soms weten wij niet wat of hoe wij iets moeten doen. En dat voelt niet goed.

Maar toen las ik verder, en ik zag nog iets daartussen, wat niet echt geschreven is: soms, als wij met iets vastzitten en ons best doen om het probleem op te lossen, krijgen we onverwacht hulp. Soms is dat een gedachte die plotseling in ons hoofd schiet en die alles duidelijk maakt, soms is er iemand met wie je kan praten, en soms zijn er mensen die gewoon helpen. Maar hoe komt dat?

Mijn hart zegt tegen me: dat is God die naar mij heeft geluisterd, en mij op de een of andere manier helpt. En soms voel ik dat hij mij roept om andere mensen te helpen. Bijvoorbeeld om naar iemand te luisteren die iets kwijt moet, of een van mijn studenten iets uitleggen, waardoor zij iets heel moeilijks kunnen begrijpen en verder kunnen gaan met hun eigen werk. Soms is het iemand helpen met iets sjouwen, of wat anders – heel gewoon voor ons, maar dat heel lastig kan zijn voor de ander. Dat is niet altijd makkelijk, want je wil misschien iets anders doen, of je hebt even geen tijd, of geen geduld, of je denkt: “dat had ze toch moeten weten?”. Maar als je hoort dat je geroepen wordt en je doet er iets mee, dan voel je je ook blijer daarna.

Als ik dit verhaal lees, denk ik dat de Sint ook was geroepen door God. Hoe kan het zijn dat een van zijn helpers (misschien hij zelf) precies langs het huisje liep toen de oude man aan het huilen was? Zo kon hij het verhaal van de oude man horen (met de hulp van zijn Pieten) en kon Sinterklaas de man en zijn dochters helpen. Was dat toevallig?! Ik denk van niet.

En net zoals Sint Nicolaas werd Johannes de Doper, de neef van Jezus, lang geleden geroepen. Hij leefde in zijn eentje, in de woestijn, en – ook al kunnen wij misschien niet geloven dat het fijn is om in de woestijn in je eentje te leven – hij was er blij mee. Toch hoorde hij God hem roepen, en hij voelde dat hij naar God moest luisteren. Ik kan mij goed voorstellen dat hij het eerst niets vond, dat hij wou blijven leven zoals hij eerst deed. Maar ik kan mij ook voorstellen, toen God hem zo vaak en duidelijk riep, dat hij na een tijdje niet meer kon doen alsof hij het niet hoorde. Hij moest er iets aan doen!

En zo ging hij mensen dopen, hen een nieuw begin geven. Hij zei tegen de mensen: “Begin een nieuw leven en laat je dopen! Wanneer je dat doet, dan zal God je zonden vergeven.” Zal dat ook niet betekenen: “God luistert naar jou. Ook als alles zo moeilijk lijkt. Hij wil je helpen.”

Luisteren. Dat valt vaak niet mee.

Maar de grote vraag van vandaag is: wil jij ook naar God luisteren?

Dat is een belangrijke vraag voor ons allemaal!