Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: «Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym miesiącem roku! Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak: Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara o baranka dla rodziny, o baranka dla domu. Jeśliby zaś rodzina była za mała do spożycia baranka, to niech się postara o niego razem ze swym sąsiadem, który mieszka najbliżej jego domu, aby była odpowiednia liczba osób. Liczyć je zaś będziecie dla spożycia baranka według tego, co każdy może spożyć. Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny; wziąć możecie jagnię albo koźlę. Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu. I wezmą krew baranka, i pokropią nią odrzwia i progi domu, w którym będą go spożywać. I tej samej nocy spożyją mięso pieczone w ogniu, i chleby przaśne będą spożywali z gorzkimi ziołami.

(Wj 12, 1-8)

Szóste przykazanie Tory wyznacza dzień obchodzenia Paschy jako 15 dzień miesiąca Nissan. I tu zaczyna się problem, bo w Biblii nie znajdziemy metody na wyznaczenie pierwszego dnia tego miesiąca. Może po prostu Bóg nie przywiązuje do kalendarza tak wielkiej wagi. Ważne, aby kalendarz był uzgodniony przez odpowiednie władze i przestrzegany przez wierzących. Dawniej tę rolę odgrywał Sanhedryn:

W czasach talmudycznych, przed wprowadzeniem stałego kalendarza, trzydziestego dnia każdego miesiąca, mędrcy zbierali się w Jerozolimie, oczekując na przybycie wiarygodnych świadków, którzy składali świadectwo, że widzieli nowy księżyc. Jeśli mędrcy byli przekonani o prawdziwości świadectwa, ogłaszali ten dzień początkiem nowego miesiąca (Rosz Chodesz). Jeśli trzydziestego dnia nie widziano księżyca, wówczas trzydziesty pierwszy dzień ogłaszano początkiem nowego miesiąca. (“613 Przykazań Judaizmu”, s. 16):

Jeżeli chodzi o chrześcijan, nastąpiły wielokrotne próby uzgodnienia kalendarza, niestety różne kościoły dotąd nie dogadały się w tym zakresie, choć pragnieniem Jezusa było, żeby wszyscy chrześcijanie stanowili jedno (J 17, 21). Brak jedności chrześcijan nawet w tak prozaicznej rzeczy jak kalendarz jest bolesną raną zadaną sercu Jezusa, jak o tym przypomina Jezus prawosławnej mistyczce Vassula Ryden. W internecie funkcjonuje strona www.onedate.org/pl gdzie zbierają podpisy do petycji o ustalenie daty Wielkanocy wspólnej dla wszystkich chrześcijan.

Zapraszam do dyskusji w komentarzach.