Mateorena_26

NEKALDIA ETA BIZTUEREA (26,1—28,15)

Jesus zelan atxilotuko

(Mk 14,1-2; Lk 22,1-2; Jn 11,45-53)

26,1 Jesusek, hitzaldi guztiok amaitzean, bere ikasleei esan eutsen: 2 «Ondo dakizuenez, etzi Pazko Jaia da eta Gizonaren Semea etsaien eskuetara emon eta kurutzean josiko dabe».

3 Orduan, abadeburu eta herriko zaharrak Kaifas eritxon abade nagusiaren jauregian batu ziran, 4 eta Jesus maltzurkeriaz atxilotzea eta hiltea erabagi eben. 5 Baina hauxe inoen: «Ez gero jaiegunean, herrian iskanbilarik jazo ez dadin».

Emakume batek Jesus ukenduz igurtzi

(Mk 14,3-9; Jn 12,1-8)

6 Jesus Betanian* Simon legendunaren etxean egoala, 7 emakume bat etorri jakon, hartzurizko ontzian ukendu baliotsua ekarrela. Eta Jesus mahaian egoalarik, burura isuri eutson. 8 Hori ikustean, ikasleek, hasarre, honela inotsoen:

—Zergaitik alperrik galdu horrela? 9 Nahikoa garesti saldu eitekean eta dirua behartsuei emon.

10 Ohartu zan Jesus eta esan eutsen:

—Zergaitik gogaituazoten dozue emakumea? Egintza ona egin dau nigaz. 11 Izan ere, behartsuak beti dozuez zeuen artean, baina ni ez nozue betiko zuekaz. 12 Ukendu hau nire gorputzean isuriz, hilobiratua izateko prestatu nau* aurretiaz. 13 Benetan dinotsuet: Mundu guztian zehar, barri on hau hots egingo dan edonon aitatuko da emakume hau eta beronek egina.

Jesus Judasek saldua

(Mk 14,10-11; Lk 22,3-6)

14 Orduan, Hamabietako batek, Judas Iskariote deituak, abadeburuengana joan 15 eta esan eutsen: «Zenbat agintzen deustazue Jesus zuen eskuetara emoteagaitik?»

Zilarrezko hogeita hamar txanpon* agindu eutsoezan. 16 Ordutik, Jesus hareen eskuetara emoteko egokiera bila hasi zan Judas.

Azken afarirako prestaketak

(Mk 14,12-16; Lk 22,7-13)

17 Legaminbako Ogien Jaiko lehen egunean, ikasleak hurreratu ziran Jesusengana, galdetuz:

—Non egin behar doguz Pazko-afarirako prestaketak?

18 Harek esan eutsen:

—Zoaze hurira, urliaren etxera, eta esaiozue: «Maisuak dino hurrean dala bere ordua, eta zeuenean ospatu nahi dauala Pazkoa bere ikasleekaz».

19 Jesusek agindu lez egin eben ikasleek, eta prestatu eben Pazko-afaria.

Afarian: Judasen saldukeriaren iragarpena

(Mk 14,17-21; Lk 22,14.21-23; Jn 13,21-30)

20 Iluntzean, mahaian egoan Jesus hamabi ikasleekaz. 21 Afaltzen ziharduela, Jesusek esan eban:

—Benetan dinotsuet: Zuetako batek saldu egingo nau.

22 Hareik, oso goibeldurik, itaunka hasi jakozan banaka:

—Nik, Jauna?

23 Harek erantzun eban:

—Neugaz plater beretik jaten diharduan batek salduko nau. 24 Gizonaren Semea badoa, bai, Liburu Santuek haretaz dinoen lez; baina zoritxarrekoa Gizonaren Semea salduko dauana! Hoba eukean jaio izan ez balitz!

25 Judasek, salduko ebanak, galdetu eutson:

—Ni ete naz hori, Maisu?

Jesusek erantzun eutson:

—Zeuk esan dozu.

Azken afaria: hona nire gorputz-odolak!

(Mk 14,22-25; Lk 22,15-20; 1 Ko 11,23-25)

26 Afaltzen ziharduela, ogia hartu eban Jesusek eta, bedeinkapena esan ondoren, zatitu eta ikasleei emon eutsen, esanez: «Hartu eizue eta jan, hau nire gorputza da».

27 Gero, kopa hartu eta, esker onezko otoitza egin ondoren, emon egin eutsen, esanez: «Edan guztiok honetatik, 28 hau nire odola da-ta, Jainkoagazko ituna barrituko dauana*, pekatuak parkatzeko guztien alde isuria. 29 Egia esan, hemendik aurrera ez dot gehiago ardaurik edango, neure Aitaren erreinuan zuekaz ardau barria edan arte».

Afalondoan: Pedroren ukoen iragarpena

(Mk 14,26-31; Lk 22,31-34; Jn 13,36-38)

30 Gorazarreak kantatu ondoren*, Oliamendira abiatu ziran.

31 Jesusek esan eutsen: «Zuek guztiok nigan dozuen sinismenak huts egingo dau gaur gauean, honelaxe dago-ta idatzia Liburu Santuetan: Joko dot artzaina eta ardiak sakabanatu egingo dira*. 32 Baina biztu ondoren, aurretik joango naiatzue Galileara».

33 Pedrok esan eutson:

—Zuganako beste guztien sinismenak huts egiten badau ere, nireak ezelan ere ez.

34 Jesusek erantzun:

—Benetan dinotsut: Gaur gauean, oilarrak jo baino lehen, hiru bider ukatuko nozu.

35 Pedrok esan eutson:

—Zeugaz hil behar badot ere, ez zaitut ezelan ere ukatuko.

Eta gauza bera inotsoen ikasle guztiek.

Getsemaniko otoitz larria

(Mk 14,32-42; Lk 22,39-46)

36 Jesus bere ikasleekaz Getsemani eritxon landa batera heldu zan, eta esan eutsen: «Zagoze hemen, ni hara otoitz egitera noan bitartean».

37 Pedro eta Zebedeoren seme biak hartu ebazan beragaz. Tristurea eta larria sentitzen hasi zan, 38 eta esan eutsen: «Hilteko zorian nago tristuraz. Gelditu hemen eta zagoze erne neugaz batera». 39 Eta aurreratxoago joanik, ahozpez jausi zan eta otoitz egin eban, esanez: «Ene Aita, ahal bada, urrundu eizu nigandik edari samin* hau. Halan ere, egin bedi zeuk nahi lez, ez nik nahi lez».

40 Ikasleengana joan eta lotan aurkitu ebazan. Pedrori esan eutson: «Beraz, ordu bete ere ezin izan zaree nigaz erne egon? 41 Zagoze erne eta egizue otoitz, tentaldian ez jausteko: gogoz gartsu izan arren, ahula da-ta gizakia*».

42 Bigarren aldiz aldendu eta otoitz egin eban, esanez: «Ene Aita, edari samin hau derrigorrez edan behar badot, egin bedi zure nahia».

43 Eta barriro bihurturik, lo aurkitu ebazan, begiak astun eukezan-eta. 44 Hareik itzirik, barriz ere aldendu eta hirugarren aldiz otoitz egin eban, lehengo hitzak barriro esanez. 45 Ondoren, ikasleengana joan eta esan eutsen: «Egin lo eta hartu atseden! Hara, gainean da ordua, Gizonaren Semea pekatarien eskuetara emona izateko. 46 Jagi, goazen, hemen da salduko nauana!»

Jesus loturik eroan

(Mk 14,43-50; Lk 22,47-53; Jn 18,3-12)

47 Jesusek berbetan ziharduala, han azaldu zan Judas, Hamabietako bat; gizon-multzo handi bat etorren haregaz, ezpata eta makilak eskuetan, abadeburu eta herriko zaharrek bialdurik. 48 Saltzaileak seinale hau eutsen jarria: «Nik mosu emongo deutsodana, horixe da, atxilotu eizue». 49 Berehala, Jesusengana hurreratu eta esan eutson: «Agur, Maisu!»

Eta mosu emon eutson.

50 Jesusek esan eutson: «Adiskide, egizu egitekoa!»

Orduan, besteek, Jesusengana hurreraturik, heldu eta atxilotu egin eben. 51 Jesusekin egozanetako batek ezpatea atara, abade nagusiaren morroia jo eta belarria moztu eutson. 52 Jesusek esan eutson: «Bihurtu ezpata hori bere tokira, ezpataz diharduana ezpataz hilgo da-ta. 53 Ala uste dozu ezin deutsodala Aitari dei egin? Hamabi aingeru-talde eta gehiago jarriko leuskidaz berehala ondoan. 54 Baina zelan beteko lirateke, orduan, Liburu Santuak, honela gertatu behar dauala dinoe-ta?»

55 Une haretan, Jesusek jendeari esan eutson: «Ezpataz eta makilaz etorri zaree, lapur baten bila lez, ni harrapatzera! Egunero jesarten nintzan tenpluan irakasten, eta ez ninduzuen atxilotu. 56 Baina hau guztia profetek idatzia bete dadin jazo da».

Orduan, ikasle guztiek Jesus itzi eta ihes egin eben.

Jesus judu-batzarraren aurrean

(Mk 14,53-65; Lk 22,54-55.63-71; Jn 18,13-15.19-24)

57 Jesus atxilotu ebenek Kaifas abade nagusiaren etxera eroan eben, hantxe egozan-eta alkartuta lege-maisu eta herriko zaharrak. 58 Pedro, Jesusi urrunetik jarraituz, abade nagusiaren jauregiraino joan eta, barrura sarturik, morroiekaz jesarri zan, ha guztia zertan amaitzen zan ikusteko.

59 Abadeburuak eta batzar Nagusi* osoa Jesusen kontra guzurrezko lekukotasun bila ebilzan, heriotzara kondenatzeko; 60 baina ez eben aurkitu, guzurrezko lekuko asko azaldu arren. Azkenean, bi azaldu ziran, 61 esanez: «Honek esana da: Jainkoaren santutegia desegin daiket eta hiru egunean barriro jaso».

62 Orduan, abade nagusiak zutundu eta galdetu eutson:

—Ez deutsezu ezer erantzun behar zure kontra ataraten dabezenei?

63 Baina Jesus isilik. Abade nagusiak esan eutson:

—Jainko biziagaitik eskatzen deutsut: Esaiguzu zinez zeu zaran Mesias, Jainkoaren Semea.

64 Jesusek erantzun:

—Zeuk esan dozu. Eta gehiago dinotsuet: Laster Gizonaren Semea Ahalguztidunaren eskoian jesarrita eta zeruko hodei gainean etorten ikusiko dozue.

65 Orduan, abade nagusiak bere jantziak urratu ebazan eta esan:

—Biraoa* esan dau. Ba ete dogu lekuko beharrik? Zeuek entzun dozue biraoa. 66 Zer deritzozue?

Hareek erantzun:

—Heriotzea merezi dau.

67 Orduan, aurpegira txistua bota eta ukabilkadak emon eutsoezan; beste batzuek matrailakoak emoten eutsoezan, 68 esanez: «Igarri egik, Mesias, nork jo hau?»

Pedrok Jesus ukatu

(Mk 14,66-72; Lk 22,56-62; Jn 18,15-18.252-7)

69 Pedro kanpoan jesarrita egoan, patioan; neskame batek ondoratu eta esan eutson:

—Hi ere Jesus galilearragaz bizi hintzen.

70 Baina harek guztien aurrean ukatu eban:

—Ez jakinat zertaz dihardunan.

71 Ate ondora urten eban, eta beste neskame batek ikusi eta han egozanei esan eutsen:

—Jesus nazaretarragaz ibilia da hau.

72 Pedrok barriro ukatu eban, zin eginez:

—Ez dot ezagutzen gizon hori.

73 Geroxeago, han egozanek, hurreraturik, Pedrori esan eutsoen:

—Bai, hi ere horreetakoa haz, jakina; hizkeran ezagun dok.

74 Orduan, Pedro biraoka eta maldizioka hasi zan:

—Ez dot ezagutzen gizon hori.

Une haretan oilarrak jo eban. 75 Gogoratu jakon Pedrori Jesusek esana: «Oilarrak jo baino lehen, hiru bider ukatuko nozu», eta, kanpora urtenik, negarrari emon eutson saminez.