Antígona en Kandahar

Despois da Ilíada, contar unha guerra volveuse algo imposible. Porque Homero esgotou case todos os rexistros morais, argumentais, simbólicos e retóricos relativos ao tema, e porque hoxe en día as guerras xa non se rexen por códigos de honor universais, senón por intereses económicos e políticos máis ou menos disfrazados. Joydeep Roy-Bhattacharya (Jamshedpur, India, 1971) sabe isto e por iso, para relatar o episodio da guerra de Afganistán que protagoniza A garda, pídelles aos clásicos gregos que lle guíen.

Para non perderse nese labirinto de tribos (pastunes, talibanes, uzbekos, afganos e norteamericanos), de sectas relixiosas e de cosmovisións diminutas que se creen xigantescas, usa como principal fío de Ariadna a Antígona de Sófocles, pero tamén cita a Heródoto, Tucídides, Esquilo, Pericles ou Tácito. Este libro, que de feito estivo a piques de titularse Antígona en Kandahar, regresa aos territorios transitados por Alejandro Magno (Kandahar provén de Iskandar-Alexandre) para reflexionar sobre unha guerra actual cos instrumentos mitolóxicos e filosóficos das guerras antigas.

A Garda fala do absurdo da guerra, que tritura individuos en beneficio de institucións.