O cadáver de Héctor

Canto XXIII: Versos 24 - 34: Texto orixinal

ἦ ῤα καὶ Ἕκτορα δῖον ἀεικέα μήδετο ἔργα

Tradución (Evaristo de Sela)

Dicía, pois, e maquinaba obras ignominiosas contra

o Héktor divino,

tendéndoo, ó pé do leito mortuorio do Menoitiades,

boca abaixo

na poeira; e eles, agora, quitábanse, cada un, as súas armas,

brónceas, brillantes, e desaterlaban os seus cabalos,

que ronchan forte,

e sentábanse préto da nave do Aiakides, lixeiro de pés,

innumerables; e el, cun banquete a satisfacción,

os funerais celebraba;

moitos bois relucentes se estiraban no estertor da morte

arredor do ferro,

ó seren degolados, e moitas ovellas e balantes cabras;

e moitos porcos de brancos dentes, florecentes de graxa, a asar eran postos sobre a chama de Héphaistos;

e por todas partes arredor do cadáver en abundancia

o sangue corría.

[25] πρηνέα πὰρ λεχέεσσι Μενοιτιάδαο τανύσσας

ἐν κονίῃς: οἳ δ' ἔντε' ἀφωπλίζοντο ἕκαστος

χάλκεα μαρμαίροντα, λύον δ' ὑψηχέας ἵππους,

κὰδ δ' ἷζον παρὰ νηῒ ποδώκεος Αἰακίδαο

μυρίοι: αὐτὰρ ὃ τοῖσι τάφον μενοεικέα δαίνυ.

[30] πολλοὶ μὲν βόες ἀργοὶ ὀρέχθεον ἀμφὶ σιδήρῳ

σφαζόμενοι, πολλοὶ δ' ὄϊες καὶ μηκάδες αἶγες:

πολλοὶ δ' ἀργιόδοντες ὕες θαλέθοντες ἀλοιφῇ

εὑόμενοι τανύοντο διὰ φλογὸς Ἡφαίστοιο:

πάντῃ δ' ἀμφὶ νέκυν κοτυλήρυτον ἔρρεεν αἷμα.