Aquiles ante a morte de Patroclo

Texto en grego

τέκνον τί κλαίεις; τί δέ σε φρένας ἵκετο πένθος;

ἐξαύδα, μὴ κεῦθε· τὰ μὲν δή τοι τετέλεσται

ἐκ Διός, ὡς ἄρα δὴ πρίν γ' εὔχεο χεῖρας ἀνασχὼν

πάντας ἐπὶ πρύμνῃσιν ἀλήμεναι υἷας Ἀχαιῶν

σεῦ ἐπιδευομένους, παθέειν τ' ἀεκήλια ἔργα.

Τὴν δὲ βαρὺ στενάχων προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·

μῆτερ ἐμή, τὰ μὲν ἄρ μοι Ὀλύμπιος ἐξετέλεσσεν·

ἀλλὰ τί μοι τῶν ἦδος ἐπεὶ φίλος ὤλεθ' ἑταῖρος

Πάτροκλος, τὸν ἐγὼ περὶ πάντων τῖον ἑταίρων

ἶσον ἐμῇ κεφαλῇ; τὸν ἀπώλεσα, τεύχεα δ' Ἕκτωρ

δῃώσας ἀπέδυσε πελώρια θαῦμα ἰδέσθαι

καλά· τὰ μὲν Πηλῆϊ θεοὶ δόσαν ἀγλαὰ δῶρα

ἤματι τῷ ὅτε σε βροτοῦ ἀνέρος ἔμβαλον εὐνῇ.

Texto en galego

"Fillo, por que choras?; mais que dor ás entrañas

che chegou?;

fala ás abertas, non o escondas; as cousas, por certo,

xa che se cumpriron,

da parte de Zeus, como, pois, xa antes, ó menos, pedías,

alzando as mans para o ceo,

que tódolos fillos dos Akhaiói fosen repelidos

para as súas popas,

por estaren privados de ti, e que padecesen

feitos vergonzosos".

E, profundamente xemendo, dicíalle

o lixeiro de pés, Akhileus:

"Mila nai, as cousas, por certo, pois,

o Olympios cmpriumas;

mais, que pracer para min (pode haber) niso, despois

de que morreu o meu querido compañeiro,

Pátroklos, a quen eu estimaba por enriba

de tódolos meus compañeiros,

ifual que á miña cabeza?; perdino, e Héktor, as armas, despois de o matar, arrebatoulle, prodixiosas,

cousa marabillosa de ver,

fermosas; as que, por certo, como espléndidos presentes,

a Peleus deron os deuses,

no día aquel, cando te meteron no leito dun home mortal.