Westhoekverkaveling

Eén man zorgde voor de realisatie van de Westhoekverkaveling: de toenmalige burgemeester van De Panne, wijlen Raf Versteele. ..Versteele wou meer gegoede burgers aantrekken en een nieuw dorp bouwen … Aangezien zijn gemeente ongeveer één derde van het totale aantal duinen aan de Belgische kust heeft, moest hij daarvoor wel de duinen intrekken. De Westhoekduinen. Natuurbescherming was toen nog niet zo belangrijk als het nu is…De bouwstenen voor het project werden al vroeger gelegd. In de jaren dertig kon de Staat na zware onderhandelingen met de privé-eigenaars van de gronden 340 hectaren aankopen om er natuurzone van te maken. De aankoopprijs was laag: acht frank per vierkante meter. Als tegenprestatie liet de overheid toe dat een honderdtal hectare aan de rand van de natuurzone voorbehouden bleef voor villabouw.

Een ideale site dus voor een burgemeester die een verdubbeling van de woonkern van zijn gemeente voor ogen had voor vooral gegoede burgers. Die willen best een cent meer betalen voor een stulpje vlakbij een natuurgebied en met zicht op zee.

Ondanks enorm protest van de milieubeweging werd in juli 1970 het KB goedgekeurd dat de aanleg van de Westhoekverkaveling goedkeurde. De duinengronden werden peperduur verkocht. ….Uiteindelijk kwamen er een tiental flatgebouwen en een goeie tweehonderd villa’s. Zelf de "Koninklijke Schenking" kwam in het bezit van een terrein van 3,1 ha bouwgrond tussen de Groenebiezenlaan en de Krakeelduinen. Juist zoals in Oostende en later in Knokke hoopte men dat koninklijke interesse goed zou zijn om chic cliënteel aan te trekken. De stedebouwkundige bepalingen waren aanvankelijk ook van strikte toepassing (witte muren; rood dak enz..) ….Burgemeester Versteele zelf vond de verkaveling de normaalste zaak ter wereld. Zelf stelde hij altijd dat hij die 100 hectaren duin heeft moeten opofferen om de rest te kunnen redden. Volgens hem had het hele Westhoekproject ervoor gezorgd dat de rest van het duinengebied van De Panne werd gevrijwaard van verkavelingen allerhande. Als compensatie kocht de gemeente de Oosthoekduinen op van diverse private eigenaars…..De hele verkaveling beslaat in totaal 1.200 meter kustlijn (oude dijk De Panne = 900m) en die bebouwing hypothekeert uiteraard de waarde van de achterliggende duinen als natuurreservaat…..Er was rond het miljard BEF aan eigendommen verkocht. Praktisch alle akten waren langs notaris Marc Simpelaere gepasseerd. Hij trad ook op als bemiddelaar tussen de kopers van percelen op de verkaveling en burgemeester Versteele….Na een lang en vooral mediageniek proces, waarbij naast Versteele nog elf andere personen terechtstonden, werd de burgmeester van De Panne veroordeeld tot 30 maanden gevangenis, 40.000 frank boete en vijf jaar ontzetting uit zijn burgerrechten. De 8 miljoen frank moest hij terugbetalen aan de gemeente De Panne, meer bepaald aan het OCMW ervan en dat hebben zijn erfgenamen intussen ook gedaan!…Niet zozeer de verkaveling op zich maar wel de praktijken van de burgemeester in de marge ervan gaven de Westhoekverkaveling zo’n slechte reputatie….De schuld in het Westhoekverkavelingsdossier ligt niet zozeer bij Versteele, maar bij de overheid. Voor een burgemeester was het in die tijd begrijpelijk dat hij zijn gemeente wou uitbreiden. The sky was the limit. Alles kon en alles mocht. Men kan zich goed indenken dat hij dacht dat het op die meer dan vijfhonderd hectare duinengebied niet op honderd hectare aankwam. Zo ging dat nu eenmaal in die tijd!!

Bron: Uittreksel uit De Morgen van 27 juli 2006