Dansorkestjes van toen

Omdat in de fyfties en de sixties een 'dancing-zonder-orkest' net zo erg was als een 'café-zonder-bier' is het goed om de dansorkestjes uit de na-oorlogse periode in De Panne eens te herinneren.

In de 'pré-disc jockey' periode waren er in De Panne een viertal dansorkestjes actief: Luc Pelfrène (combo Luc Rène), Willy Pattyn (The Will’s Band), Daniël Hendryckx (The Danielli’s) en Roger Mortelez (The Rogeli’s).

Dit laatste dansorkestje was het jongste van de vier en kende al gauw heel wat bijval tot ver buiten De Panne. Het werd opgericht door wijlen Georges Mortelez en was genoemd naar zijn zoon Roger en dochter Elisabeth. De uitvalsbasis was de ruime kelder onder het appartementsgebouw ‘Résidence Littoral’ op de zeedijk (nu nr 68), waar duchtig werd gerepeteerd.

Bals van allerlei verenigingen (van de pompiers, de kaarters, de schutters, de visscherie, het Katrientjesbal, enz.) werden opgeluisterd in feestzalen die vandaag niet meer bestaan.

In De Panne oa. de Patria (waar nu het nieuwe Dienstencentrum de Boare staat),

de Littoral (nu de Mundo in de Nieuwpoortlaan), de Rialto (nu een Biljart palace) de Armorial (nu de Duinpanne), Julien Van Roey’s danszaaltje op de Oosthoek (tot voor kort de kapel van St.-Jan) en in Adinkerke Den Hert (nu serviceflats in de Dorpstraat) en de Neptune (nu tankstation op de Dijk).

De succesformule van the Rogeli’s bestond erin om de laatste hitsingles aan te kopen en die “op gehoor” in te studeren. Het resultaat werd opgenomen op een Philips bandopnemertje en beluisterd tot het goed klonk.

Zo kon het publiek de liedjes die in de juke boxes zaten live meemaken op de dansvloer.

Weliswaar niet van dezelfde kwaliteit, maar toen stak dat nog niet zo nauw.

Zo kende de zanger-guitarist "Will Andy" slechts een zestal akkoorden, maar bezat de gave om aan te voelen wat het publiek wou. Het repertorium ging van smartlap over rock’n roll, twist, mambo, chachacha, tango, rumba, wals, slow, paso double, farandole, enz.

Dansen was toen een ideale gelegenheid tot - soms een eerste - lichamelijk contact met het andere geslacht.

De jongen ging hoffelijk een meisje ten dans vragen die dat evenwel kon weigeren (!).

Waren de ouders van het meisje erbij, dan vroeg men hen eerst beleefd of het mocht

Adamo vond hierin zelfs inspiratie “vous permettez monsieur, que j’emprunte votre fille?”.

En dan de danspiste in, telkens twee nummertjes van hetzelfde genre, en bij een ‘frottertje’ liefst met gedempt licht en onder een fonkelende draaiende spiegelbol!

Toen was geluk nog héél gewoon.

Will Vansteene