Het Egidiuslied
Egidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
Du coors die doot du liets mi tleven
Dat was gheselscap goet ende fijn
Het sceen teen moeste ghestorven sijn
Nu bestu in den troon verheven
Claerre dan der zonnen scijn
Alle vruecht es di ghegheven
Egidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
Du coors die doot du liets mi tleven
Nu bidt vor mi ic moet noch sneven
Ende in de weerelt liden pijn
Verware mijn stede di beneven
Ic moet noch zinghen een liedekijn
Nochtan moet emmer ghestorven sijn
Egidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
coors die doot du liets mi tleven
Dat was gheselscap goet ende fijn
Het sceen teen moeste ghestorven sijn
Jan Moritoen(?) eind 14de eeuw
Egidius, where have you gone?
I long for you, dear friend of mine.
You chose to die, I must live on.
Ours was a friendship true and fine,
We were supposed to die entwined.
More glorious now than the sun
You‘ve risen to the throne divine,
All things good to you have come.
Egidius, where have you gone?
I long for you, dear friend of mine.
You chose to die, I must live on.
Now pray for me who‘s left alone
And in this empty world must pine.
Save me a seat close to your own,
I sing my song and serve my time,
But one day I, as well, shall die.
Egidius, where have you gone?
I long for you, dear friend of mine.
You chose to die, I must live on.
Ours was a friendship true and fine,
We were supposed to die entwined.