Het Egidiuslied

Egidius waer bestu bleven

Mi lanct na di gheselle mijn

Du coors die doot du liets mi tleven

Dat was gheselscap goet ende fijn

Het sceen teen moeste ghestorven sijn

Nu bestu in den troon verheven

Claerre dan der zonnen scijn

Alle vruecht es di ghegheven

Egidius waer bestu bleven

Mi lanct na di gheselle mijn

Du coors die doot du liets mi tleven

Nu bidt vor mi ic moet noch sneven

Ende in de weerelt liden pijn

Verware mijn stede di beneven

Ic moet noch zinghen een liedekijn

Nochtan moet emmer ghestorven sijn

Egidius waer bestu bleven

Mi lanct na di gheselle mijn

coors die doot du liets mi tleven

Dat was gheselscap goet ende fijn

Het sceen teen moeste ghestorven sijn

Jan Moritoen(?) eind 14de eeuw

Egidius, where have you gone?

I long for you, dear friend of mine.

You chose to die, I must live on.

Ours was a friendship true and fine,

We were supposed to die entwined.

More glorious now than the sun

You‘ve risen to the throne divine,

All things good to you have come.

Egidius, where have you gone?

I long for you, dear friend of mine.

You chose to die, I must live on.

Now pray for me who‘s left alone

And in this empty world must pine.

Save me a seat close to your own,

I sing my song and serve my time,

But one day I, as well, shall die.

Egidius, where have you gone?

I long for you, dear friend of mine.

You chose to die, I must live on.

Ours was a friendship true and fine,

We were supposed to die entwined.