Ecce puer
ECCE PUER
In dit gedicht beschrijft Joyce de geboorte van zijn kleinzoon Stephen James Joyce in februari 1932, en rouwt hij om het verlies van zijn vader, John Stanislaus Joyce, in december 1931. James Joyce kwam niet terug naar Ierland toen zijn vader stervende was, vandaar zijn vraag om vergiffenis aan het eind van het gedicht.
Of the dark past
A child is born.
With joy and grief
My heart is torn.
Calm in his cradle
The living lies.
May love and mercy
Unclose his eyes!
Young life is breathed
On the glass;
The world that was not
Comes to pass.
A child is sleeping:
An old man gone.
O, father forsaken,
Forgive your son!
Een kind geboren
Uit troebele tijd.
Mijn hart van slag
Door vreugde en spijt.
De levende ligt
In zoete rust.
Dat liefde zijn ogen
Open kust!
Jong leven geademd
Tegen glas;
De wereld daagt
Die er niet was.
Een oude man heen,
Nieuw leven begint.
O, vader, verlaten,
Vergeef uw kind!