One flesh
ONE FLESH
Lying apart now, each in a separate bed,
He with a book, keeping the light on late,
She like a girl dreaming of childhood,
All men elsewhere - it is as if they wait
Some new event: the book he holds unread,
Her eyes fixed on the shadows overhead.
Tossed up like flotsam from a former passion,
How cool they lie. They hardly ever touch,
Or if they do it is like a confession
Of having little feeling - or too much.
Chastity faces them, a destination
For which their whole lives were a preparation.
Strangely apart, yet strangely close together,
Silence between them like a thread to hold
And not wind in. And time itself's a feather
Touching them gently. Do they know they're old,
These two who are my father and my mother
Whose fire from which I came, has now grown cold?
EÉN LICHAAM
Ieder nu in zijn eigen bed, apart,
Hij met een boek, met laat het licht nog aan,
Zij dromend dat ze nog een meisje was,
In stilte lijkt iets te gebeuren staan:
Zijn boek nog ongelezen op het dek,
Haar ogen starend naar een schaduwvlek.
Als wrakhout van een passie aangespoeld
Beroeren ze elkaar maar zelden meer,
Alsof ze dan erkennen dat gevoel
Te weinig zeggend is, of juist te veel.
Hun hele leven was een voorbereiding
Die naar de kuisheid die hun wacht, zou leiden.
Zo vreemd apart, en vreemd zozeer toch samen,
Hun zwijgen als een draad om vast te houden,
Niet aan te halen. Tijd een zachte adem
Een stille streling. Weten zij zich oud,
Die twee die zijn mijn moeder en mijn vader,
Hun vuur, waaruit ik voortkwam, nu zo koud?