Do not go gentle
Dit gedicht van Thomas is, net als de Disquieting Muses van Mark Strand, een villanelle.
Een villanelle is een knutselwerkje, een negentienregelige rondeelvariant, waarvan de twee refreinregels onderling rijmen (A1 en A2)
Het gedicht bestaat uit 5 coupletten van 3 en één van 4 regels met rijmschema A1bA2 abA1 abA2 abA1 abA2 abA1A2.
Elke refreinregel komt dus vier keer voor en moet inhoudelijk en grammaticaal zinnig passen in het geheel.
De herhaling geeft het gedicht een dwingend karakter.
Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.
Verdwijn niet zwijgend in die zachte nacht,
Brand, bulder als de oude dag verglijdt;
Schreeuw, schreeuw omdat het licht wordt omgebracht.
De wijze die het donker veilig acht,
Maar door zijn woord nooit bliksem heeft verspreid
Verdwijnt niet zwijgend in die zachte nacht.
De deugdzame droomt baaien van smaragd
Waarin zijn daden dansen en hij schreit,
Schreeuwt, schreeuwt omdat het licht wordt omgebracht.
En wie, onstuimig naar de zon op jacht,
Te laat beseft waartoe dat heeft geleid,
Verdwijnt niet zwijgend in die zachte nacht.
De blinde, in zijn winter, die de pracht
Van ogen ziet die meteoren zijn,
Schreeuwt, schreeuwt omdat het licht wordt omgebracht.
En u, mijn vader, op uw droeve wacht,
Vervloek en zegen mijn vol bitterheid.
Verdwijn niet zwijgend in die zachte nacht.
Schreeuw, schreeuw omdat het licht wordt omgebracht.