Kortuŝa poemo pri kristnasko
La sama poemo cxe Ipernity: http://www.ipernity.com/blog/eszperanto/333146
Kiel kutime: mi tradukis ne la vortojn, ne la formon, sed la efekton.
Du versojn mi intence forigis, ĉar mi trovis ilin ne taŭgaj por la dezirata efekto. Pro tiuj faktoj oni povas konsideri la tradukon kiel adaptaĵon.
Heltai Jenő pron: heltai jeno (Eugeno Heltai)
HELTAI JENÕ
Karácsonyi vers
A szeretet nagy ünnepén,
Amikor minden csupa fény,
Amikor minden csupa pompa,
Csillog a cifra karácsonyfa,
Mikor az angyal szárnya lebben
S nagynak, kicsinynek gyönyörül,
Szép békesség van a szívekben.
Amikor gazdag és szegény örül,
A szeretet nagy ünnepén,
Mikor megújul a remény,
Testvér a földön minden ember,
Megérti egymást türelemmel,
És megbocsátja egymás vétkeit.
A dús a kolduson segít,
Mikor kunyhóra, palotára
Fehéren száll a béke árnya
A szeretet nagy ünnepén,
Amikor annyi költemény
Szavalja ékes mondatokban,
Hogy ellágyulni ok mi sok van,
Mikor mindenki boldogan
Családi körbe vágtat, sõt rohan,
Mikor mindenki egyetért,
Mindenki egyért, egy mindenkiért,
A szeretet nagy ünnepén...
Tovább miért is fûzzem én?
Mikor az angyal szárnya lebben,
Sok-sok minden van a szívekben,
Harag, irigység, gyûlölet, de mennyi!
Csak szeretet nincs egy szemernyi.
De mindegy! Minden csupa pompa
Csillog a cifra karácsonyfa,
Telizsúfolva minden ág,
Lóg rajta sok dísz, olcsó drágaság...
Hány ember sóhajt most nagyot:
"Bár X. Y. lógna ott
A karácsonyi dísz helyén..."
A szeretet nagy ünnepén.
HELTAI JENÕ
Kristnaska poemo
En nia grava festo de la am',
Kiam ore rebrilas ĉiu flam',
Kiam, jen, ĉie ravas pompo,
Delektas nin abia frondo,
Kiam alvenas anĝelo por
Olduloj, beboj, ĉiu hom'
Kaj regas nur paco en la kor'.
Festas palac', malriĉa dom',
En nia grava festo de la am',
Kiam nin pelas nova plan',
Fervoras nova sent' amika,
Dum la interkompreniĝo mita,
Kiam, do, pardonas ĉiu kulpojn,
Riĉuloj helpas almozulojn,
Kiam sur budo, sur palaco
Blankas la beno de la paco,
En nia grava festo de la am'
Kiam eĉ kant', poemo, eble dram'
Klarigas jen per vortoj trafaj,
Kiel kortuŝas faktoj gravaj,
Kiam ĉiu rapide, fakte
Kuregas al la parencoj takte,
Kiam regas konkordo kara,
Kaj ĉiu jen estas solidara,
En nia grava festo de la am'...
Sed mi fine eldiru jam!
Kiam alvenas anĝelo por
Ĉiu, kaj plenas homa kor',
Kiam jen brilas ĉie pompo,
Delektas nin abia frondo,
La branĉoj sub kara pezo plendas,
Ornamoj, vantaĵoj tie pendas...
Kiom da homoj nun volonte plendus:
"Se nur li tie morte pendus,
Sur tiu branĉo..." Jen la plan',
En nia grava festo de la am'.