1-39
راه بی پایان
به کجا میروی ای جوان
یکه و تنها در باد و بوران
به کجا میروی چون مستان
شب دراز است و راه بی پایان
در این شب زمستانی و تاریک
بدون قطب نما،خسته ونالان
به کجا میروی ای جوان
به دنبال شیادان وگمراهان
کلاهت را محکم به سر کن
در این کولاک و راه بی پایان
از عقل وخرد خود مدد گیر
پویائی پیشه کن چون آزادگان