همه پرسی کردستان
19 September 2017
سخنی با دوستان کرد:
دوستان عزیز کرد، دو هزار و پانصد سال است که ایران از اتحاد دو قوم ماد(کرد) و پارس تشکیل شده. دراکثر نقاط ایران کردها پراکنده شده اند. ما هردو از یک نژادیم و تاریخ مشترک داریم . زبان کردی در گذشته بقدری به زبان پارس ها نزدیک بوده که آنها زبان همدیگر را میفهمیدند و مشکلی برای سخن گفتن با یکدیگر نداشتند. همین اتحاد مادها و پارس ها بود که باعث تشکیل اولین امپراتوری جهان شد. به قول مصطفی بارزانی پدر مسعود بارزانی هر جا کرد است آنجا ایران است. شما بدانید که تنها دوستان واقعی شما در دنیا ایرانیها هستند. بر ضد ما نشورید و آلت دست غربی ها و اسرائیل نشوید. آنان که امروز خود را به عنوان حامیان شما جا میزنند هدفی جز استفاده ابزاری از شما برای تقسیم هرچه بیشتر کشورهای منطقه و در نتیجه تضعیف آنها ندارند. سیاست قدیمی تفرقه بنداز و حکومت کن را به یاد آورید. اکنون که در دنیا شاهد قدرت گرفتن چین و هند در سایه بزرگی و جمعیت بالایشان هستیم ، شاهد اروپای متحد وقدرتمند هستیم قدرت ایالات متحده امریکا را در سایه اتحاد 50 ایالت آن مشاهده میکنیم ما نیز باید از تاریخ درس بگیریم و به جای شنا کردن در جهت مخالف تحولات جهانی کشورهایمان را به واحد های کوچکتر و در نتیجه آلت دست هر چه بیشترزورمندان جهان تقسیم نکنیم. اگر شما برادران کرد بگوئید ما میخواهیم در یک اتحاد بصورت کنفدراسیون با بقیه ایران همه کردهای منطقه را متحد کنیم، هشتاد ملیون ایرانی پشت سرتان خواهند بود.
سخنی با بقیه مردم ایران زمین:
دوستان عزیز منهم به عنوان یک پارسی مثل شما هم وطنان دراین شرایط بسیار خطیر که دشمنان برای تجزیه ایران نقشه میکشند نگران پی آمدهای همه پرسی در گوشه ای از کردستان هستم . در این شرایط که همه شما ایران دوستان عزیز نگران هستید باید با ملاطفت و حزم و احتیاط بسیار با دوستان کرد برخورد کنید . باید به آنان گوشزد کرد که آنها هم پاره ای از ایران بزرگ هستند و برای ما هیچ فرقی با سایر اقوام ایرانی ندارند. باز تاکید میکنم که با مهربانی با دوستان کرد رفتار کنید وازهر سخنی که باعث رنجش آنان شود پرهیز کنید. هیچ اتحادی به زور پایدار نخواهد ماند. ما باید کشوری بسازیم که همه ایرنیانی که با دسیسه قدرتهای بزرگ از مام وطن جدا شده اند از دل وجان خواهان بازگشت به مام وطن باشند. این مهم فقط در سایه مردم سالاری و ساختن یک ایران آباد و مرفه و گهواره ای برای خلاقیت و سازندگی و به دور از تعصبات دینی و قومی ممکن و عملی است.